Met het onderstel en de aandrijflijn van de straatversie van Maserati’s MC12 als basis, bouwde Pininfarina de Birdcage. De gelegenheid is de 75ste verjaardag van stijlhuis. De naam zelf werd opgediept uit de racegeschiedenis van Maserati; in de jaren vijftig en zestig maakte het Italiaanse automerk immers furore op circuits overal ter wereld met racewagens met een centraal geplaatst motorblok. Die werden omwille van hun driehoekig buizenchassis ‘Birdcage’ genoemd werden. Het cijfer in Pininfarina’s typeaanduiding is een verwijzing naar de eigen verjaardag.

De Birdcage 75 heeft een tweedelig koetswerk. Dat is opgebouwd uit een wit basisdeel, dat zo laag mogelijk gehouden werd, en een bovendeel dat geheel uit donker getint glas bestaat. De glaspartij heeft een druppelvorm voor een optimale aërodynamica en loopt vanaf de motorkap tot achteraan de 4,66m lange, 2,02m brede en 1,09m hoge bolide. Door het glas zijn onder meer motor- en ophangingsdelen zichtbaar. De krachtbron is dezelfde 700pk sterke 6.0l V12 als de Maserati MC12. De Birdcage staat op 20-duims lichtmetaal. Vooraan is dat geschoeid met 275/30 rubber. Achteraan is dat 295/35/22.

De toegang tot het passagiercompartiment wordt verschaft door de koepel en een deel van de schouders naar voren te kantelen. In het interieur zijn twee met Alcantara beklede sportzetels de enige conventionele elementen. In de cockpit wordt immers gebruik gemaakt van de recentste technologieën. Zo is er een head-up-display in plaats van een conventioneel instrumentenbord, zijn de spiegels vervangen door infraroodcamera’s en beschikken bestuurder en passagier over een uitgebreid assortiment entertainment- en informatietechnologieën. Pininfarina ging daarvoor onder meer shoppen bij Motorola, dat de GSM-module met iDen-technologie (voor mobiel internet) leverde.