Lexus heeft wel lef eigenlijk, zo'n groengemoede CT200h afleveren voor onze redactie met een F-Sport badge op de flank. Want het is een publiek geheim dat het bepaald geen sinecure is om een met een continue variabele transmissie (CVT) uitgeruste wagen sportief te laten overkomen, zeker niet als die geen kunstmatig ingebouwde verzetten heeft. Zoals verwacht zoekt het systeem naar het optimale toerental om zo efficiënt dan wel performant mogelijk voor de dag te komen, waardoor het 1,8 liter grote blokje onverstoorbaar aan een quasi vast toerental jengelt wat de hele acceleratiesensatie naar de verdoemenis helpt. Wat niet wil zeggen dat de Lexus niet snel is: dat is weer iets helemaal anders. Want een honderdspurt in 10,3 seconden en een maximale snelheid van 180km/u zijn prima cijfers voor een wagen van deze grootte, zeker als je zijn gecombineerd opgegeven verbruik van 3,8l/100km en CO2 uitstoot van 87gr/km in aanmerking neemt. Maar snel aanvoelen, dat doet de Lexus zelfs in de roodgekleurde sportstand niet echt.
En daarom voelen we dan ook weinig voor de - specifiek voor de F-Sport uitvoering - te stugge afstelling van het onderstel, dat weliswaar bijzonder spoorvast blijkt en zelfs bij nadrukkelijk uitgelokt onderstuur volledig de bevelen van zijn dirigent blijft volgen, maar daarentegen ontoereikende demping voorziet bij langsliggers en norse snelheidsremmers. Het motorkarakter van de Lexus spoort niet echt aan tot sportief rijgedrag; dit gegeven indachtig had het onderstel dus best wat vergevingsgezinder mogen afgesteld worden. Al zitten de - overigens bijzonder fraaie - zeventienduimers met laagprofielbanden daar natuurlijk ook voor iets tussen. Ook het electromechanisch bekrachtigde stuur voegt weinig aan de rijbeleving toe, omwille van de gebruikelijke redenen: te weinig communicatief, de weerstand is te geknutseld en de inputs worden veel te direct overgenomen bij hoge snelheden, waardoor mooi rechtdoor rijden op de autosnelweg een bezigheid op zich wordt.
Het goede nieuws domineert echter, en laat zich lezen als volgt. Lexus transplanteerde zoals reeds aangehaald de bekroonde hybride aandrijflijn vanuit de Prius in de CT200h, en het moet gezegd - het systeem zorgt voor een erg uitgebalanceerde en vooral aangename rijervaring. We willen maar zeggen: in de Lexus is ecologisch rijden geen straf, maar net leuk. De Japanners hebben er alles aan gedaan om je niet betuttelend maar eerder zakelijk te informeren over de zuinigheid van je rijstijl. Bovendien schakelt het systeem haast naadloos over tussen de fossiele krachtbron, de elektromotor of een combinatie van beide. Als vanzelf zoek je spelenderwijs manieren om het verbruik nog meer naar beneden te halen, door het remmen zoveel mogelijk aan de elektromotor over te laden bijvoorbeeld. En omgekeerd, bij het accelereren zo lang mogelijk in volledig elektrische modus te blijven rijden. Dit kan overigens tot een snelheid van 45km/u en dit maximaal 2km ver.
Leuk om weten is dat de CT200h niet alleen door een optimaal samenspel van conventionele en elektrische aandrijving aan het verbruik knabbelt, maar ook op tal van andere domeinen kleine aanpassingen kreeg met hetzelfde doel. En ze gaan in Kyushu (in functie van de gekozen uitvoering) wel wat verder dan start-stop, remenergierecuperatie en een electromechanisch bekrachtigd stuur. Zo warmen de stoelen preventief op om de verwarmingsinstallatie te ontlasten (wat economischer blijkt), gebruikt de motor de uitlaatgassen om sneller op bedrijfstemperatuur te komen, zit hij tjokvol LED verlichting (ook in de koplampen!) en maakt hij gebruik van een lichtgewicht audio-installatie ... en ga zo nog maar even door. Heel erg nobel, dat wel, maar zelfs met een zeer conservatieve rijstijl sloegen wij er niet in om in realistische omstandigheden af te tikken op minder dan 5,4l/100km. Wat nog altijd behoorlijk goed is voor een benzinewagen in het C-segment, maar toch ver verwijderd blijft van de beloofde 3,8l/100km.
