De 3008 staat op het EMP2-onderstel van PSA. Dat werd voor het eerst geïntroduceerd op de 308 die uitstekende dynamische- en comforteigenschappen vertoont. Dat heeft meer met de afstelling te maken dan met de architectuur. Die maakt immers gebruik van een conventionele layout met een pseudo McPherson voortrein en een torsie-as bij de achterwielen. Een uitgekiende veer-demper-combinatie, progressieve eindelooprubbers (tegenwoordig al lang niet meer van echt rubber, maar van kunststof) en een bovengemiddeld grote veerweg zorgen ervoor dat de 3008 een pokdalig asfalt met veel gemak verteert. Mik je de neus vol enthousiasme naar de apex, dan wil de fysica je wel wat meer roet in het eten strooien. De voorbanden geven er snel de brui aan, wat je onder meer aan de bodemvrijheid van 22cm, gewicht en de inzet op voorspelbaarheid van de onderstelingenieurs kan aanwrijven.

Beste maatjes

De 1.6 diesel en de handgeroerde zesbak zijn niet alleen oude bekenden, maar ook goede vrienden. Ze zijn goed op elkaar ingespeeld. Het blok geniet een goede geluidsdemping en fijne, trillingsarme loopeigenschappen. 116pk en 300Nm levert geen spectaculaire cijfers op (top: 186km/u, 0-100km/u in 11,2 seconden). De praktijk is echter vergevingsgezind en de 3008 voelt in deze combinatie voldoende vlot aan.

Op papier slurpt de zestienhonderd met handgeroerde zesbak 4,0l/100km uit de tank (CO2: tussen 100g/km en 111g/km afhankelijk van de opties). Best weinig, maar dat haal je in de praktijk niet. We kwamen ruim anderhalve liter hoger uit.