Toyota’s C-HR is wat hoger dan een conventionele hatchback en tegelijk eigenlijk wat lager - zeker van zithouding - dan de norm is in het compacte-SUV-segment. Koop ‘m dus niet voor het door SUV-rijders gevierde verkeersoverzicht. Je kan hem wel op je lijst zetten als je graag een groot scherm bovenaan de middenconsole hebt. Tegenwoordig is ook dat dertien-in-een-dozijn, maar de fabrikant heeft toch geprobeerd om er wat origineel mee uit de hoek te komen.

De gebruikte materialen zijn correct. Toyota zet evenwel geen ijkpunten uit. Verre van zelfs. Je moet geen Duitse standaarden verwachten. Gewoon oké. Jong volk moet niet al te veeleisend zijn.

Treurnis op de achterbank

Voorin kan je op de rijhouding weinig aanmerken. Het stuurtje staat niet vlak voor je neus, maar een beetje naar links. Dat is een veel gebruikt trucje om meer ruimte te scheppen. De zetels zijn goed, zonder meer. Achteraan is het echter allemaal wat minder. Die zwiepende daklijn zorgt ervoor dat hoofdruimte krapper is dan bij de meeste concurrenten. En om er nog zo veel mogelijk van te redden, werden de centimeters elders gezocht. Het is daardoor niet de aangenaamste achterbank van allemaal. Het voelt er ook wat claustrofobisch aan omdat er maar weinig glas zit…