Gone in 60 seconds uit 2000 was een remake van de gelijknamige prent uit 1974 (ook in dit dossier) met Nicolas Cage in z'n hoogdagen en een iets jongere Angelina Jolie dan we tegenwoordig gewoon zijn in de hoofdrollen. De film werd geproduceerd door spektakeljunk Jerry Bruckheimer, wat eraan te zien was.

Cage speelt Randall "Memphis" Raines, een ex-autodief van het allerhoogste niveau die na lange afwezigheid en op vraag van een makker terugkeert naar zijn vroegere 'probleemgebied' - het Californische Long Beach. Zijn kleine broer Kip (gespeeld door Giovanni Ribisi) heeft het namelijk aan de stok gekregen met een Brits heerschap annex rijke crimineel met een voorliefde voor hout, geweld en uiteraard centen. De clou gaat als volgt. Als Memphis er binnen 96 uur na hun eerste, niet al te aangename ontmoeting niet in slaagt om 50 specifieke exclusieve auto's (zowel oldtimers als nieuwere modellen) in een container te krijgen, krijgt Kip een enkel ticketje richting hierboven. Wat volgt, zijn beelden waar popcorn bij past. 

“We're gonna have to go old school on this. A day to shop, a day to prep.”

Uiteraard lopen er zaken mis, passeert er vrouwelijk en ander schoon op het scherm en is er één held genoeg blijven nazinderen om in dit dossier terecht te mogen komen. Nee, niet Nicolas Cage, wel de grijs-met-zwarte Shelby Mustang GT500 uit 1967 voorzien van een lachgasinstallatie, een koetswerkkit ontworpen door specialist Steve Stanford en de codenaam Eleanor. Raine's dievenbende had het immers steeds over meisjesnamen in plaats van automodellen, en dit voor in het geval dat iemand zou meeluisteren - de overgemotiveerde rechercheur Roland Castlebeck bijvoorbeeld, gespeeld door Delroy Lindo.

Nog enkele leuke weetjes: de V8 van een Shelby Mustang GT500 telde 7 liter (tegenover 5,8l vandaag) en in de originele film moesten er 'slechts' 48 wagens gestolen worden. En puur voor de fun, hebben we alle 50 te stelen vierwielers opgelijst: