De Alto is leverbaar in drie uitrustingsniveaus: GA, GL en GLX. In het interieur overheerst hard plastiek, dat een goedkope indruk laat. Er is geen enkele moeite gedaan om het oppervlak aangenaam te laten aanvoelen. De bij de GLX links op het dashboard opgezette toerenteller is het enige speelse element in het blikveld van de bestuurder. Verder ziet het er allemaal gewoontjes en eerder hoekig uit. Vooral de bovenkant van de middenconsole oogt als een blok. Wel origineel is de beschermende nis boven de regelknoppen voor de verwarming, die een veilig onderkomen biedt aan een iPod of andere draagbare muziekspeler. De sigarenaansteker werd vervangen door een 12V-stopcontact en zit nabij de nis. In de kunststof panelen van de voorste portieren zitten kaartenbakken verwerkt, maar ze beperken zich tot een smalle sleuf, waar men weinig in kwijt kan, mar wel de handen aan schaaft. Voor de passagier gaapt een groot opbergvak als vervanging van het gebruikelijke handschoenkastje. Bekerhouders vinden we op de middentunnel, maar ze zitten wel voor de versnellingspook, wat niet zo handig is. In de achterportieren zitten uitstulpingen die flessen tot 500 ml kunnen vasthouden.

De stoelen voorin zitten goed, maar erg breed gaat het er niet aan toe. De achterbank is gemakkelijk toegankelijk dankzij de 4 portieren, maar is enkel voor kinderen geschikt. Vooral wanneer voorin wat grotere personen plaatsnemen, wordt de beenruimte achterin al snel ondermaats. Op het GLX-uitrustingsniveau is een manuele airco standaard. De GL kan er optioneel mee uitgerust worden. De koffer neemt minimaal 129 l op en kan door het neerklappen van de gelijk verdeelde rughelften van de achterbank vergroten tot 367 l. Bij het laden moet men de vracht wel eerst over een vrij hoge drempel tillen.