Toyota Aygo 1.0 VVT-i 68pk 5d Interieur

Toyota Aygo 1.0 VVT-i 68pk 5d
Bekijk 22 foto's
Door: BV 22-06-2012

Je bent helemaal mee als autobouwer wanneer je een wagentje in het A-segment weet neer te zetten, dat de bestuurder en zijn passagier kan verrassen met onverwacht veel binnenruimte. Nergens voelden we onze krap één meter negentig onprettig aanschurken tegen de interieurbekleding, wat Toyota's expertise in dit domein nog maar eens bevestigt. De voorzetels daarentegen zijn met hun dunne, harde vulling niet bepaald geschikt voor lange ritten. Ze blijken ook amper regelbaar (wat eveneens opgaat voor het stuur) en ondersteunen de bovenrug door hun aparte vorm niet voldoende. Op de achterbank verschuilen zich twee zitjes: prima voor kleine koters, maar ontoereikend voor al wat meer volgroeide medemensen. In de koffer krijg je het hoogst noodzakelijke kwijt, maar denk dan eerder aan een sportzak of wat rugzakken, dan aan een weekvoorraad proviand in forse plooibakken. Met de achterbank plat verandert de zaak, maar dan kan je natuurlijk geen passagiers achterin meer kwijt. Kiezen is delen, met de Aygo. Maar je kan wél kiezen, en dat is ook wat waard.

Onze Aygo kwam als Orange Spice in de speciale reeks Tobasco Red, niet meer of minder dan de hoogste uitvoeringsversie gebaseerd op compromiskeuze Comfort. Hij heeft naast zijn specifieke - rode, of wat dacht je - koetswerkkleur die ook heel leuk in het interieur terugkomt, binnenin recht op een manuele klimaatregeling, een toerenteller en specifieke zetelbekleding. Enkel stabiliteitscontrole en gordijnairbags dien je nog bij te bestellen indien gewenst. Centrale deurvergrendeling, zijdelingse plofkussens, elektrisch bediende ruiten vooraan, neerklapbare achterzetels (50/50) en een radio/cd module met bluetooth en iPod functionaliteit zijn al vanaf de Comfort inbegrepen. Daarmee weet je meteen wat de instapper, Active geheten, intern moet ontberen. Er is in die startversie weliswaar een eenvoudiger radio/cd spelertje voorzien, en ook de klassieke airbags krijg je er zomaar bij. Op geen enkele versie vallen de buitenspiegels elektrisch te bedienen, kunnen de zetels worden verwarmd of kan je opteren voor wat prettiger zittend meubilair. Wat dan weer perfect aanleunt bij onze redenering dat Toyota's Aygo vooral als tweede wagen of als opstapper moet bekeken worden, en niet zozeer als een wagen specifiek ontworpen voor de agglomeratie. Of is wat comfort daar verboden dan?

Geef commentaar
comments by Disqus