Vooraleer we ons uitlaten over de rijeigenschappen van het testvoertuig, moeten we wat kwijt over de relatie tussen de 911 en de Boxster. Bestuurders van de eerste modelreeks hebben immers de gewoonte smalend te doen over de ‘kleine’ Porsche. Enerzijds omdat ze vergeten zijn dat de oer-Carrera ook furore maakte dankzij de combinatie van een laag gewicht en ‘relatief’ minder krachtige motoren, anderzijds omwille van het publiek dat zich tot de aanschaf van een Boxster laat verleiden. Dat blijkt in de realiteit vaak niet veel aan de sportieve ingesteldheid van het model te hebben. Objectief moet je echter stellen dat de layout van de Boxster de enige is die steek houdt. Als je 10 ingenieurs vandaag een ideale sportwagen laat tekenen, komt minstens de helft met een architectuur met centraal motorblok op de proppen. Geen enkele haalt het in z’n hoofd de motor in de achteroverhang te plaatsen, zoals bij de 911. De Boxster laat zich dan ook als een echte sportwagen sturen. Op de limiet laat een zachte voorkeur voor overstuur zich opmerken, maar feedback en voorspelbaarheid zijn van een zeer hoog niveau. De 911 heeft een rotkarakter, is wispelturig, onvoorspelbaar, brutaal en daarom voor velen -inclusief ondertekende- ‘apart’ in de meest positieve zin. Beschouw de Boxster dan maar als de gedisciplineerde sportman. De 911 is een kwajongen.

Toegegeven, een eerste kennismaking met de Boxster liet ons wat op de honger zitten. Maar dit is de Boxster S. De zescilinder tegen je ruggegraat heeft daardoor een longinhoud van een halve liter meer en levert 280pk bij 6.200t/min. De koppelkromme levert haar maximale waarde vanaf 4.700t/min tot 6.000t/min. Daardoor kan je bij het opschakelen, via een strakke en toch eenvoudig bedienbare zesbak, steeds tussen het toerental van het maximumvermogen en het maximumkoppel blijven.

De prestaties van de Boxster S liegen er niet bepaald om; de topsnelheid bedraagt 268km/u en de spurt naar de drie digits kan als je het koppelingspedaal geselt in 5,5 tellen. Als het even kan, zijn we toch meer onder de indruk van de remmen. Porsche stemt immers als geen ander het vertragingspotentieel van z’n voertuigen af op het acceleratievermogen. De schijven rondom zijn niet alleen geventileerd, maar ook geperforeerd. In het 18-duims lichtmetaal van de S huizen vooraan schijven met een diameter van 318mm. Achteraan bedraagt de doorsnede 299mm. Als het op bijtkracht, deceleratie en uithouding aankomt, veegt de Boxster de vloer aan met zowat elke directe concurrent. Omdat de luchtstroom wat voordeliger werd, ging ook het verbruik er een tikkeltje op vooruit. In theorie kan je de gemende cyclus volmaken met een zeer redelijke 9,8, maar 20l kan ook, afhankelijk van je rijstijl. We klokten onze testperiode af met een globaal gemiddelde van 12,9l/100km.