Er zijn auto’s die eigenschappen of designkeuzes etaleren die zo kenmerkend zijn, dat ze de bepalend zijn. En dat zorgt voor problemen. Een merk wil immers innoveren. Porsche ook. Maar dat heeft inmiddels z’n lesjes geleerd. Aan het design van de 911 wordt best niet al teveel geraakt. Niet aan de buitenkant, maar binnenin evenmin. De centrale toerenteller - die is cruciaal.
Dit is de boordplank van de nieuwste 911 - de 992. Die heeft een compleet gedigitaliseerd instrumentarium. Met uitzondering van de toerenteller. Nog steeds in het midden en ja, nog steeds analoog. De snelheid wordt digitaal weergegeven in het onderste deel. De andere klokjes worden errond gegroepeerd en die worden allemaal op een scherm geprojecteerd.
De centrale tellerplaat met witte karakters was voor sommige 991-rijders nog niet nostalgisch genoeg. Voor hen was er de 50th Anniversary Edition. Met aluminiumkleurige naalden en groene lettertjes. Net als weleer.
Zie je dat Porsche, net als aan de buitenkant, toch altijd weer andere accenten legt? Bij de 997 was de toerenteller nog steeds het dominante instrument. Maar er worden minder grote happen genomen uit de andere wijzers en hij staat verhoudingsgewijs ook iets minder hoog. Hier zijn alle wijzertjes nog analoog.
De Porsche 996 was een controversiële auto. Porsche probeerde er te veel tegelijk te doen. De druppelkoplampen, de watergekoelde motor. Maar de aanpassing aan de binnenkant, voor de neus van de bestuurder, viel wel in de smaak. Dit was de eerste Elfer met instrumenten die in elkaar overliepen. Alsof ze nog allemaal rond waren, maar strakker verpakt dan voorheen.
De 993 dan, volgens sommigen de laatste échte Porsche (want luchtgekoeld). Aan de binnenzijde was dat ook de laatste die compleet ronde metertjes naast elkaar krijgt.
Het is speuren naar verschillen met tussen de 993 en de 964. Als ze er al zijn, zijn ze te subtiel om met het blote oog waar te nemen. De achtergrondkleur is hier wel verschillend (donkergrijs in plaats van zwart), maar dat was slechts bij een speciale editie het geval.
Bij het G-model, veeleer een technisch doortastende facelift dan een echte generatiewissel, kreeg de wereld voor het eerst witte cijfers te zien en verdwenen de chroomrandjes voor sportiever zwart.
De oer-911. Een toonbeeld van elegantie en soberheid. Kijk maar eens hoe discreet de rode zone wordt aangegeven. Elegant gekaderd in chroom en in een groene tint die vooral in de jaren vijftig populair was. De toerenteller heeft net een grotere diameter dan de wijzers die hem flankeren.
Ja, de centrale toerenteller stamt van voor de 911. Ook de 356 had ‘m al. Daar zat die overigens wat hoger dan de wijzerplaten links en rechts, maar heeft wel identieke afmetingen.
