Fangio en Maserati wereldkampioen in 1957 (+ video)

Maserati en Fangio wereldkampioen in 1957
Vergroot foto
Door: REDACTIE 27-02-2014

In 1954 had de Argentijnse sterpiloot Juan Manuel Fangio de F1-wereldtitel al eens eerder. Hij werkte toen de eerste helft van dat seizoen af met een Maserati 250F. Die bolide werd datzelfde jaar voor het eerst (door Fangio) de racebaan opgereden tijdens de Grand Prix die in 's mans thuisland werd gehouden. Na z'n korte avontuur bij Maserati stapte hij over naar Mercedes-Benz, om in 1957 alweer terug te keren naar de Italiaanse renstal. Hij was toen al 46, maar won niet minder dan 10 van de 16 races waaraan hij deelnam. Ze telden weliswaar niet allemaal mee voor het F1-kampioenschap.

Ik heb in mijn leven nog nooit zo hard gereden en ik denk ook niet dat ik dat nog eens kan realiseren

Achterstand inhalen

In 1957, heel precies op 4 augustus, had Fangio een historische overwinning beet op de 22 kilometer lange Nordschleife (Nürburgring). De ‘Maestro', zoals Fangio destijds door z'n medecoureurs genoemd werd, verloor tijdens een pitstop voor nieuwe banden goed 45 seconden. Een wielmoer kwam toen onder z'n 250F éénzitter terecht. Wanneer hij weer de baan opkwam, had de piloot uit Balcarce meer dan 40 tellen achterstand op de Ferrari's van Hawtorne en Collins. Ferrari proefde de overwinning al, maar Fangio reed in een fenomenale opmars van 7 ronden de achterstand weg. Het baanrecord sneuvelde elke ronde. "Ik heb in mijn leven nog nooit zo hard gereden en ik denk ook niet dat ik dat nog eens kan realiseren", verkondigde de Argentijn na afloop.

De auto

De Maserati 250F was een pareltje, zij het niet dat Fangio er allerminst mee opgezet was dat de 2.5-liter 6-in-lijn in 1957 plaats moest ruimen voor een zwaardere V12. Gelukkig voor de Italianen had het team met de Argentijn wel de beste piloot ingelijfd. Er zijn in totaal 26 stuks van de 250F gemaakt en in november 1960 werd er voor het laatst een grote prijs Formule 1 mee gereden. De bouw namen Gioacchino Colombo, Vittorio Bellentani en Alberto Massimino voor hun rekening; het buizenframe kwam van de hand van Valerio Colotti. In 1956, tijdens de GP van Frankrijk, werd er een meer gestroomlijnde versie met deels afgeschermde wielen ingezet.

Geef commentaar
comments by Disqus