De basis voor de nieuwe XF is de erg gesofisticeerde ophanging van de voor de zomer voorgestelde XE. Een erg geavanceerde multi-link achteraan en een dubbele wishbone vooraan. Indrukwekkend gerief, zeker als het goed is afgesteld. Daarbovenop is de XF echter grotendeels ‘uniek’. Slechts 20% van de componenten worden gedeeld.

De Britten kunnen een onderstel afstellen

Om de afstelling van het systeem te achterhalen, pikten we er deze 2-liter diesel uit. Niet met de geavanceerde adaptieve demping, maar met de standaard passieve ophanging (die wel al frequentiegevoelige dempers omvat). Een sportpakket en grotere velgen dan we zouden aanraden (20-duimers) lijken overigens maar weinig invloed te hebben op de dempende kwaliteiten van dat onderstel en dat hebben we nog niet vaak meegemaakt. Doorgaans gooi je samen met die combinatie alle comfort overboord. De XF lijkt het niet te deren. Die gebruikt gretig de beschikbare veerweg, echter zonder te steigeren, te zwalpen, zweverig of - juist tegengesteld - stoterig te worden. Het veegt gewoon de vloer aan met menig gestuurd systeem. Dat de Britten een onderstel kunnen afstellen, bewezen ze in het verleden al meermaals, maar dit is hun beste werk.

De aangedreven achtertrein heeft een hoop natuurlijke, mechanische grip en het weggedrag is van nature bijzonder neutraal. Daardoor kan je je in de bochten als een idioot gedragen en de XF pikt het allemaal. Laat ons hopen dat Audi, BMW en Mercedes er allemaal één bestellen en van de eerste tot de laatste millimeter analyseren. Ze kunnen er wat van opsteken.

Ja, met elektrische stuurbekrachtiging

Na de XE is de XF nog maar de tweede auto van het merk met een elektrische stuurbekrachtiging. Jaguar zegt dat het zo lang wachtte omdat die systemen pas nu even goed zijn als een hydraulische installatie. Onzin. Dat zijn ze nog helemaal niet en dat zullen ze wellicht ook nooit worden. Er hangt nog een dikke zweem van gevoelloosheid en een mild hakerige werking als er zacht wordt ingestuurd. Het is gelukkig wel erg lineair en heeft een goede weerstand - niet de soms erg zware bekrachtiging van een merk dat geforceerd sportief wil lijken. En binnen de beperkingen van het systeem, is het zowat het beste dat we in handen kregen.

De 2-liter diesel is een ontwerp van Jaguar - Land Rover zelf. Het is nog erg jong en dat toont zich in een grote efficiëntie (en dus een laag verbruik en CO2-uitstoot). Hij ratelt bij een koudstart en het duurt even voor hij op temperatuur is en dan… valt hij nagenoeg compleet weg. Een top van 230km/u en 8,1 seconde voor de honderdsprint is toereikend. Tijdens het rijden profiteer je toch vooral van de trekkracht van 430Nm en het samenspel met de achttrapsautomaat (waardoor je nooit het idee hebt met een instapversie rond te rijden). Die laatste schakelt nooit compleet gevoelloos, wellicht om zelfs het laatste grammetje CO2 uit te melken. Op fouten kan je de schakeldoos echter niet betrappen.

De hoogste score uit z'n segment

De mix van bovenstaande paragrafen levert je niet alleen een bijna vijf meter lange vierdeurs met een comfort van erg hoog niveau en een subliem bochtengedrag op. Het levert Jaguar hier ook de hoogste score voor rijgedrag uit z’n segment op. Ooit.