Toen BMW een overname van Rover op poten zette, bleek het niet meteen erg bezorgd om de toekomst van de indivduele merken. Het bedrijf ging op strooptocht bij Land Rover waar het heel wat know how voor z’n eerste generatie SUV's sprokkelde en liet vervolgens de boel weerloos achter. Land Rover werd opgepikt en floreert inmiddels. Rover verdween in de geschiedenis. Maar één klein onderdeeltje overleeft wel: Mini. BMW zette immers een moderne interpretatie van het model op de markt en dat bleek een meesterlijke zet. Inmiddels is dat ene autootje uitgegroeid tot een heus merk.

Geen volumeproduct

De originele Mini was apart en duur. Hij was niet voorbestemd om een volumeproduct te worden. Groot was dan ook de vreugde in München toen bleek dat de Mini insloeg bij een breed publiek dat er niet voor aarzelde om grote bedragen neer te tellen voor een klein autootje. En daarom ging Mini op zoek naar een breder publiek dat je vindt in de kern van de markt. En daar is geen ruimte voor een weldaad aan originaliteit. Hooguit een beetje. De Mini’s werden groter en kregen een normaal aantal deuren. En de Clubman volgt nu die trend. Weg is z’n asymmetrisch koetswerk. En weg zijn de compacte afmetingen. Hij moet nu meer zijn dan een statement - je moet hem echt kunnen gebruiken.

Ja, hij is duur

Een koopje is een Mini nog nooit geweest en dat kan je ook nu niet stellen. De 102pk sterke instapper (1,5l driecilinder benzine) kost € 21.940. De enige beschikbare diesel (1,5l driecilinder) met 136pk maakt je € 23.940 armer. Op de testbank staat echter de enige viercilinder - een tweeliter met turbo - waar 192pk aan wordt onttrokken. Die kost je minimaal € 28.140, maar je moet er natuurlijk nog een schep bijdoen om aan de uitrusting van het testexemplaar te komen.