Renault Clio III 1.5dCi Rijgedrag

Renault Clio III 1.5dCi
Bekijk 7 foto's
Door: REDACTIE 15-10-2007
Renault heeft wel vaker de gewoonte om eenzelfde motorblok met een verbazend brede waaier vermogens aan te bieden. Dat is ook zo voor deze 1.5 dCi krachtbron, die we met 65 (Kangoo), 70 (Modus), 85 (Modus, Mégane, Laguna), 100, 105 en hier zelfs met 106 pk tegenkomen in de catalogus. De common rail dieselaar met piëzo-verstuivers (max. druk 1600 bar) is volledig in het teken van de Euro 4 milieunorm ontwikkeld. Hij levert 240 Nm max. koppel tussen 2000 en 2500 tr/min. Bijzonder in deze klasse is ongetwijfeld de aanwezigheid van een 6-bak, een exemplaar dat zich zeer vlot laat schakelen, doch in de laagste verhoudingen de motor te snel door het bruikbare toerentalgebied jaagt. Jammer genoeg laat de motor zijn meer dan behoorlijke 106 pk niet echt voelen, tenminste niet binnen de legale gebruikszone. Hij doet wel in alle stilte zijn werk, reageert soepel en zonder morren, maar niet ‘sporty’ zoals de typeaanduiding van onze testwagen suggereerde… Dat blijkt te veranderen boven de in ons land wettelijk toegestane snelheden, waar de 1.5 dCi zich plots erg monter toont en in de achteruitkijkspiegel van een BMW 320d of aanverwant langer dan verwacht de ongenode gast speelt…

Zijn verbruik is correct, zonder sensationele waarden te laten optekenen. Het is geen wagen om ‘het beest mee uit te hangen’ en toch hadden we 6,4 l/100 km nodig op een gemengd parcours. Met zijn 55 l tankinhoud levert dat alleszins nog een mooi rijbereik op. De Renault Clio 'Sporty' is uitgerust met een elektrische stuurbekrachtiging en dat laat hij nadrukkelijk merken door een te groot gebrek aan stuurgevoel. In de rechtuitstand zit er nauwelijks gevoel in en voelt het allemaal wat sponzig aan, maar zodra men een bocht ingaat, lijkt het wel alsof een blok metaal rondom een as slingert. Hoe steviger men de bochten aansnijdt, hoe zwaarder het stuur voelt, wat op zich een goede zaak is, doch de precisie blijft achter. Dat betekent zeker niet dat de Clio voor angstaanjagende verrassingen zorgt en voortdurend het angstzweet laat uitbreken, maar het is een schoonheidsfoutje, dat afbreuk doet aan het rijplezier waarvoor deze wagen graag erkenning zou krijgen.

Op slecht wegdek verbaast de Clio door zijn uiterst efficiënte vering en geluidsdemping. Het lijkt hem allemaal niet te kunnen deren en ook het interieur laat geen piep- of kraakgeluiden horen. Voorbeeldig, maar onze testwagen had ook nog maar 7500 km in de wielen. Hopen maar dat de goede indruk ook blijft.

Geef commentaar
comments by Disqus