Honda Jazz 1.4 i-DSI LS Interieur

Honda Jazz 1.4 i-DSI LS
Bekijk 18 foto's
Door: REDACTIE 15-10-2007

Het ruime interieur moet voor Honda één van de voornaamste verkoopsargumenten worden. Om dat te verwezenlijken, bedachten de ingenieurs enkele spitsvondige oplossingen. Zowel de voor- als de achterophanging werd zeer compact gehouden (achteraan is dat bijv. merkbaar in de breedte van de koffer), de meeste plaatswinst werd verkregen door de benzinetank te verplaatsen. Die zit klassiek boven de achteras, maar Honda plaatste die op dit nieuwe Global Small Platform centraal onder de vloer (onder de voorzetels zeg maar), een wereldprimeur. Daar zou de tank door de aanwezigheid van langs- en dwarsbalken goed beschermd zitten bij aanrijding en vreet hij niet aan de kostbare kofferruimte. Men kon de koffervloer maar liefst 22cm verlagen. Het resultaat is er naarij de kofferruimte in de Jazz is 380l groot. Op slag staat elke constructeur met het schaamrood op z’n wangen. Ter vergelijking: de kofferinhoud van een Skoda Fabia is 248l; in een Peugeot 206 (zoals gezegd exact even lang) kan je maximaal 245l kwijtij de Honda overklast zelfs met gemak een Mazda 323 (356l), een VW Golf (330l) en de eigen Civic (315l) in een hogere klasse. En dat is dan nog maar het begin van het verhaalij de Jazz beschikt immers over een Ultra-achterbank die nog veel meer mogelijkheden biedt. De achterbank is 60/40 gedeeld en neerklapbaar. Men wou voor de Jazz een vlakke laadvloer en dat is niet evident als je weet dat het zitoppervlak van de zetels hoger geplaatst is dan de koffervloer. De Japanners lossen dat op door het zitting gradueel mee te laten zakken als de bank neerklapt. Je hoeft zelfs niet de kopsteunen te demonteren (wat vaak wel het geval is) aangezien je de voorstoelen ver genoeg naar voor kan schuiven. Onder de voorzetels is voldoende ruimte voor de kopsteun waardoor je de zetel achteraf weer gewoon kan instellen zoals je wil. Om het allemaal wat praktisch te houden voorziet Honda vanaf de LS-versie een hendel om de voorzetels te verschuiven bovenaan hun rugleuning. Je kan dan de hele procedure afronden vanuit de achterste deuropening. Het lijkt omslachtig, maar het is kinderlijk eenvoudig en na een keer of drie lukte het ons al in minder dan 20 seconden. Met de achterbank plat is verkregen laadvloer 1,72m lang. Alsof dat nog niet voldoende is, kan je met de rugleuning in de verticale positie ook nog eens het zitoppervlak opklappen. Dan heb je een laadruimte met een hoogte van 1,28m. Ook het opklappen van die zetels is een makkie.

Na wat gespeel met de achterbank is het de hoogste tijd om plaats te nemen achter het stuur. De voorzetels hebben een aangename vulling, niet te hard, en met duidelijk geprofileerde zijvlakken die het zitvlak en de onderrug in het normale bochtenwerk meer dan voldoende ondersteunen. Het stuurtje is enkel de hoogte verstelbaar, een diepteverstelling missen we niet echt, maar als het aanwezig zou zijn zouden we het stuurtje een beetje dichter hebben getrokken. Het dashboard is ontwikkeld volgens Honda’s ‘Dynamic Layered Style’-concept. Dat wil zoveel zeggen als dat men donkere en lichte grijstinten combineert en dat metaalkleurige accenten voor een sportieve look zorgen. Van kunststof hebben Japanners doorgaands niet veel kaas gegeten, maar Honda vormt echt wel de uitzondering. Het ziet er goed uit, het voelt aangenaam aan en het zit in elkaar zoals het hoort. Met uitzondering van de bagageafdekking liet niets in het interieur zich horen. Diezelfde aandacht voor materiaal en kwaliteit heeft ook een positief effect op de schakelaars en knoppen. Die voelen degelijk aan en zelfs de plaatsing werd niet uit het oog verloren. Alles zit netjes binnen handbereik en is logisch gegroepeerd. Zelfs de bediening van de radio was kinderspel, terwijl die dingen soms behoorlijk wat ontcijferwerk vragen. De grote massa kan je in de koffer kwijt. Rond de bestuurderspost zijn er dan nog allerlei bergvakken en bekerhouders voor de kleine prulletjes. Voor 15,5l in het totaal.

De opstelling van de zetels in de Jazz gebeurde volgens het stadion-principe. Dat wil zeggen dat de achterzetels wat (niet veel) hoger zitten dan de voorzetels. Daardoor, en door de aflopende daklijn heb je achteraan wat minder hoofdruimte. Niet erg denken we zo, want je kan er nog gerust 1,90m kwijt. Knieruimte en voetruimte in overvloed, alleen de breedte is beperkt. Net te weinig voor drie volwassenen denken we.

Geef commentaar
comments by Disqus