GM zit wereldwijd in slechte papieren en voert drastische besparingen door, ook bij dochter Chevrolet. Dat Amerikaanse Chevrolet heeft echter op de globale merknaam na, weinig of niets gemeen met de voormalige Daewoo-modellen die sinds 1 januari van vorig jarig onder die merknaam ook in West-Europa verkocht worden. En bij deze Koreaanse GM-dochter zijn enkel positieve klanken te horen. Het merk haalde in Europa in 2005 een marktaandeel van 1,15% en verkocht 240.500 auto’s wat een stijging van niet minder dan 26,2% betekent. Een positieve tendens die aan de kracht van het Chevrolet logo te danken is en vanaf dit jaar extra momentum zou kunnen krijgen met de introductie van nieuwe modellen. Later dit jaar komt een SUV (de Captiva) en wordt bovenaan het gamma de Evanda afgelost tot de Epica. Die komt er overigens ook met een 150pk sterke binnenshuis ontwikkelde dieselmotor. Een krachtbron die het nieuwe Chevrolet moet toelaten te spelen in het 40% grote dieselsegment (in België is dat nog meer). Dat is voor augustus of september, vrijwel meteen gevolgd door de Nubira Station Wagon en ook de Lacetti staat op het programma. Maar eerst is het de beurt aan de Aveo, die de saaie Kalos Sedan moet doen vergeten.

Deze Aveo is gebaseerd op de vorige Kalos Sedan, maar er werden flink wat structurele verbeteringen doorgevoerd die met name de veiligheid ten goede moeten komen. Onderhuids is de Aveo nog vooral een Kalos. Dat is er evenwel niet aan te zien, want het gloednieuwe Koreaanse designcenter van de constructeur bedacht de vierdeurs met een geheel nieuwe koets. Die oogt behoorlijk stoer en dynamisch en toont voor het eerste het herwerkte familiegezicht. Met geaccentueerde wielbogen en een scherpe, oplopende gordellijn oogt het model groter en potiger dan ooit. In principe scoren Sedans vooral in landen als Turkije, Portugal, Spanje en het voormalige Oostblok, maar de vierdeurs was ook bij ons goed voor bijna 1 op 3 bestelbonnen binnen het Kalos-gamma.

Het verschil met de gewone Kalos zit hem volgens Chevrolet vooral in wat achter de achterbank zit. De kofferbak heeft immers een groot volume; de inhoud is zelfs nog met twee emmers toegenomen tot 400l. Door de achterbank neer te klappen kan dat nog gevoelig vergroot worden. Juist omwille van die laadcapaciteit mikt de autobouwer voor dit model eerder op gezinnen, vaak met slechts één auto, dan op de beginnende chauffeurs en alleenstaanden die met de drie- en vijfdeursuitvoeringen geviseerd worden. Het interieur zelf werd grondig opgewaardeerd. De materialen voelen daarom nog niet allemaal even goed aan, maar het uitzicht en de kwaliteit van de assemblage uitstekend zijn. Het zitmeubilair is vooral berekend op comfort en een makkelijke in- en uitstap. Lange verplaatsingen vormen een belasting voor de onderrug. De nieuwe wijzerplaten met zilverkleurige accenten zijn modern vormgegeven en makkelijk afleesbaar. Ergonomisch klopt de cockpit ook als een bus. De airco of verwarmingsinstallatie laat zich met drie draaiknoppen bedienen en ook de andere elementen -geïntegreerde radio incluis- zijn kinderlijk eenvoudig te bedienen.

Onder de kap van de Aveo zit steeds een 94pk sterke 1.4l zestienklepper. De 1.2 wordt in ons land immers niet gevoerd. De kracht wordt via een handgeschakelde vijfbak of een viertrapsautomaat naar de voorwielen versluisd. Daar verzorgt een McPherson-ophanging de link met de ondergrond. Achteraan wordt van een torsie-as gebruik gemaakt. De afstelling van de ophanging is behoorlijk soepel, waardoor de Aveo zich ten opzichte van slechte ondergrond onverschillig gedraagt. Een plus, die helaas ook resulteert in een soms zwalperig gevoel. Het weggedrag is nochtans zeer voorspelbaar want de achtertrein geeft geen krimp en de voorwielen gaan schuchter op zoek naar grip. Het is door het wazige stuurgevoel dat je de indruk krijgt dat een stuk bruine zeep nauwkeuriger over een badkamervloer te sturen valt. Traag is de Aveo niet; de handgeschakelde versie haalt 100 in 11,1 seconde en is zelfs in staat een top van 176km op de teller te toveren. Weet wel dat wie het onderste uit de kan wil halen, het blok ferm moet geselen en dat kruipt in de decibels. De automaat haalt de 100 nog na 11,9 seconden. Toch strekt die niet tot aanbeveling. Daarvoor is de bak te traag van begrip en verdwijnt er te veel vermogen waardoor tussenacceleraties, bij inhaalmanoeuvres bijvoorbeeld, gauw hachelijk worden. De remmen, met geventileerde schijven vooraan en trommels achteraan presteren correct.

Chevrolet Belgium voert welgeteld één versie in; de LT. Die is voor ten minste €13.699 bepaald goed uitgerust. De veiligheid wordt gegarandeerd door vier airbags en ABS (ESP is niet verkrijgbaar). Verder laat de bestuurderszetel zich in de hoogte verstellen, is de stuurnaaf met leder bekleed, is er een radio-CD-speler die ook MP3 begrijpt, centrale vergrendeling, drie hoofdsteunen achteraan, metaalaccenten binnenin en zowaar een automatische airco. De automaat kost € 1.000 extra. Dieselen kan niet, maar voor € 2.500 legt de importeur de auto op LPG met behoud van de garantie.