Het is intussen al dik 2 jaar geleden dat we de Jazz reden, maar Honda heeft haar kleinste telg voor 2004 een bescheiden update gegeven én Őbelangrijker- een nieuwe instapmotor voorzien. De uiterlijke wijzigingen zijn zo klein dat ze de moeite van het bespreken niet waard zijn, met uitzondering van het vermelden van een nieuwe agressiever aangeklede Sport-versie, maar de motor is wel interessant. De 1.4 waarmee we het tot nog toe moesten stellen levert immers 83pk bij 5.700t/min en 119Nm bij 2.800t/min en daarmee was de Jazz een uitgesproken aangename stadswagen. De 1.2 kost vanzelfsprekend een stukje minder, maar de viercilinder in lijn, levert toch 78pk bij 5.700t/min en 110Nm bij 2.800t/min.

Er is dus nauwelijks minder vermogen en trekkracht terwijl het bij hetzelfde toerental vrijkomt als bij de 1.4. Dat kleine verschil zorgt toch nog voor een verschil van topsnelheid van 10km/u (160 voor de 1.2, 170km/u voor de 1.4), maar bij stadsverkeer is het verschil nauwelijks merkbaar. De 1.2 weegt dan ook niet eens een ton, en 20kg minder dan de 1.4. De prettig schakelende vijfbak mag je regelmatig aanspreken en als je de toerentalgeile (typische) Honda-motor z’n zin geeft, ga je heel gezwind door het verkeer. Ook de 1.2 maakt geen probleem van autostradekilometers, blijft stil, en houdt probleemloos snelheden van 120km/u en meer aan zonder dat het verbruiksgemiddelde (tussen 4,5 en 6,7l/100km) daardoor de pan uit swingt. Alleen heuvels zijn geen goede vriend van de Jazz, want is terugschakelen onvermijdelijk om op snelheid te blijven. Enig minpuntje is wat ons betreft een wat wazige besturing, die meer te maken zal hebben met het Yokohama-rubber (175/65 R14) dan met de elektrische stuurbekrachtiging. Het weggedrag is voorspelbaar onderstuurd.

De Jazz 1.4 valt te krijgen vanaf € 14.260. De 1.2 kan al voor € 11.800 van eigenaar wisselen. De 1.2 Cool, een speciale reeks die we op de testbank hadden staan, is onder meer uitgerust met radio-cd en manuele airco en kost € 12.850. Daarmee is het nog steeds niet de goedkoopste binnen het segment, maar als we plaatsnemen in het interieur weten we weer waarom. Ook na 2 jaar kan dat ogenblikkelijk overtuigen. De rijhouding is quasi perfect, de positie van het pookje is geniaal en ergonomisch klopt alles als een bus. We zijn ook in de wolken over de gekozen materialen, want hoewel het overduidelijk over plastics gaat, ziet alles er goed en degelijk uit. De afwerkingskwaliteit is van een zeldzaam hoog niveau voor dit segment en dat moeten we nog over de echte troef beginnen: ruimte.

Honda is er immers in geslaagd de lengte van 3,83m, breedte van 1,67m en hoogte van 1,52m optimaal te benutten. Daardoor heb je zowel voor- als achteraan meer ruimte dan je redelijk kan noemen én beschik je over een kofferinhoud van 380l. Dat is voldoende om menig middenklasser met de hik op te zadelen. Zonder vals te spelen ook, want de Jazz beschikt niet over een verschuifbare achterbank. De ingenieurs bij Honda hebben de ruimte vrijgemaakt door de benzinetank onder de voorzetels weg te steken, in plaats van onder de achterbank. Het zit daar even veilig, maar de laadvloer kon dramatisch verlaagd worden. Bovendien kan de zit van de achterbank opgeklapt worden. De bank klapt desgewenst ook in ongelijke delen tegen de bodem, waardoor een vlakke laadvloer ontstaat. Een opstelling die eenvoudig en gebruiksvriendelijk is en waar we maar geen nadelen aan kunnen verbinden. We hebben nochtans gezochtij