Onder de kap zit een drukgevoede 2,5l vijfcilinder lijnmotor die uit de rekken van Volvo komt. Ford bedacht het blok onder meer met een aangepaste cartografie voor de nokkenasverstelling en een lichter vliegwiel. Inspanningen die vooral bedoeld zijn om de respons te verbeteren. Het vermogen piekt op 225pk bij 6.000t/min. Dankzij de turbo is al vanaf 1.600t/min een trekkracht van 320Nm voorradig en dat blijft zo tot een omwentelingssnelheid van 4.000t/min is bereikt. Het blok wordt gepaard aan een handbediende zesversnellingsbak en stuurt de paarden net als bij de andere versies uitsluitend via de voortrein het asfalt op. De snelheidswijzer rept zich in 6,8 tellen naar 100km/u en duidt op topsnelheid 241km/u aan. Er is overigens geen prestatieverschil tussen de driedeursuitvoering en de eveneens verkrijgbare Ő dik 40kg zwaardere Ő vijfdeursvariant. In ruil voor het prestatiepotentieel vraagt de krachtbron tijdens de gemengde cyclus elke 100km 9,3l brandstof.
Ford paste het uitstekende Focus-chassis aan voor de ST. De veren zijn rondom 30% stijver geworden en de dempers zijn opnieuw gecalibreerd. Het onderstel knabbelt 15mm van de vrije hoogte en om de achtertrein beter in het gareel te houden werd de antirolstang er 5% dikker. Het opgewaardeerde remsysteem bestaat uit geventileerde schijven (320x25mm) vooraan en schijven met een diameter van 280mm en een dikte van 11mm achteraan. Voor meer bijtkracht worden grotere remschoenen en Őklauwen gemonteerd. Daarrond vinden we steeds 18-duims lichtmetaal met 225/40-rubber.
De looks van de Focus worden gekruid met krachtiger getekende bumperschilden, een grotere luchthapper en tal van details. Zo zijn de mistlichten voor- en achteraan voorzien van een contrasterende sierrand en prijken op de voorvleugels en de kofferklep ST-badges. Achteraan maken een dubbele ronde uitlaat (één spruitstuk aan elke zijde) en een dakvleugel die geïnspireerd is op de exemplaren die tijdens het WK Rally gebruikt worden, duidelijk dat het niet om een alledaagse uitvoering gaat. De binnenzijde onderscheidt zich van z’n mindere broertjes door een hertekend instrumentarium. Bovenaan de middenconsole prijkt een extra set van drie metertjes. Het zwarte binnenruim wordt gecombineerd met dakstijlen en een hemelbekleding in dezelfde tint, terwijl daarvoor in de rest van het gamma lichte materialen gebruikt worden. Een aangepaste versnellingspook, sportstuur en dito pedalen mochten niet op het appel ontbreken. Het zitmeubilair is afkomstig van Recaro en uitgevoerd in een tint die complementair is met één van de speciale koetswerkkleuren.
