Een kwart eeuw lang rusten de mobiliteitsbehoeften van de DDR-burgers bijna uitsluitend op de schouders van de Trabant 601. Tijdens deze periode (en dat zou tegenwoordig drie of vier modelcycli betekenen) gunde de Oost-Duitse autofabriek VEB Sachsenring zijn bestseller slechts minimale verbeteringen. De Trabi verouderde, net als het land rondom hem. Pas in mei 1990 kort voor de monetaire, economische en sociale eenwording van de BRD en de DDR, toen de Duitse hereniging een feit werd, besloten ze in Zwickau een nieuw model op de markt te brengen: de Trabant 1.1. Een automobiele doodgeboorte.

Lood om oud ijzer

De nieuwe Trabi ziet er niet alleen bijna precies hetzelfde uit zoals de oude, ook technisch overstijgt hij zijn voorganger nauwelijks. En daar veranderen de uit de VW Polo geleende 1.1-liter viercilinder benzinemotor met 40pk of stalen motorkap niets aan. De carrosserie bestaat nog steeds uit het aloude Duroplast, een kunststof van katoenvezels gedrenkt in fenolhars. Binnenin wordt het evenmin comfortabeler.

Het doek erover

Na slechts een jaar lang en iets minder dan 40.000 exemplaren geproduceerd te hebben, was de vervaldatum van de Trabi verstreken. De Trabant 1.1 was onder andere door zijn nieuwe motor (er had altijd een tweetakt ingezeten) veel duurder geworden en onderwijl kocht men liever auto's uit het Westen. De meeste 1.1's werden geëxporteerd naar Hongarije.

In de vergeetput

De 601, die wordt vandaag nog door vele enthousiastelingen liefdevol gekoesterd, in de 1.1 daarentegen is bijna niemand geïnteresseerd.