De Fabia is met inmiddels meer dan 1,5 miljoen klanten achter z'n naam hét succesnummer van Skoda. En met een model waar de afgelopen jaren telkens nog meer exemplaren van aan de man werden gebracht, neem je geen risico's. De nieuweling werd dus wat groter en oogt een stuk frisser, bij een gelijke wielbasis. Dat het interieur wat ruimer werd, ligt aan een hogere zitpositie. Winst die je vooral achteraan kan appreciëren. Er zijn ook goede punten voor een grotere kofferinhoud, voortaan goed voor een respectabele 300l. Dit ter compensatie van een gebrekkige bergruimte in het passagierscompartiment.

De veiligheidsuitrusting is met ABS en 4 plofkussens voldoende, maar Skoda's keuze om enkele details voor belachelijke prijzen naar de optielijst te verwijzen kost hem punten. Nochtans zijn de opties in het algemeen en de veiligheidsopties in het bijzonder, aantrekkelijk geprijsd. De prijs wordt niettemin na een korte escapade door de optielijst snel een bittere pil om slikken omdat de basisprijs niet vlijmscherp (meer) is. Zo klimt onze testwagen al snel op tot € 18.600, zonder dat daarom enkele pijnlijke hiaten (als de handmatige instelling van de buitenspiegels) weggewerkt worden.

De motor blinkt vooral uit in zuinigheid. De betrouwbaarheid van het product is inmiddels ook bewezen. Erg aangenaam is de driecilinder niet omwille van de trillingen en de geluidsproductie. Beiden zijn op een niveau dat in eender welke moderne gezinsauto niet meer thuishoort. Het weggedrag is voorspelbaar, maar weinig inspirerend (lees: doodsaai). De Fabia moet mensen bekoren die op een rationele en weinig inspirerende manier van A naar B willen raken. Op voorwaarde dat die zich niet storen aan het karakter van de diesel en ermee kunnen leven dat Skoda in vergelijking met z'n directe concurrenten nog nauwelijks goedkoper is.