Voor ons, Europeanen, spreekt de Ford Mustang toch wel een beetje tot de verbeelding. De naam, het logo en het lijnenspel (van sommige uitvoeringen althans) worden door menig autoliefhebber als cool omschreven. Dat er door de jaren heen ook telkens dikke motoren aan te pas zijn gekomen, voedt - vanzelfsprekend - de mythe. Maar wist je ook al dat het model reeds na de introductie van de conceptuele Mustang I bijna als Ford Cougar in het leven was gestapt? Zo heette de stijlstudie van de hand van Gale Halderman die het eerste productiemodel het dichtst benaderde. De Cougar kwam er uiteindelijk ook, vanaf 1967, maar dan onder de vlag van dochtermerk Mercury. Eerst gebaseerd op de Mustang (met een 7,6cm langere wielbasis), daarna op de Thunderbird en uiteindelijk op de Countour, die bij ons als Mondeo in het Ford-gamma zat. De laatste versie kreeg in 1998 dan ook een Ford-badge in de neus (zie foto's) en kwam zo op onder meer onze Belgische wegen terecht.

“The Mustang is a wild horse, not a domesticated racer.”

Go west

Voor het ontwerp van het Mustang-logo werd net als voor dat van de koets een wedstrijd uitgeschreven. Paardenkoppen kwamen aan bod en (zoals je ook in de fotospecial ook kan zien) er werd zelfs geëxperimenteerd met een beeltenis als in een schaakspel. Maar de uit een mahonieblok gesneden sculptuur van Charles Keresztes viel het meest in de smaak.

Nadien was er wel nog discussie over de richting waarin het beest diende te galopperen. Naar rechts vonden velen, omdat dat op de renbaan ook zo gebeurde. Al redeneeerde Ford-topman Lee Iacocca helemaal anders. Hij liet het logo zoals Phil Cark het eerder op papier had gezet voor het was en zette zijn argument kracht bij door simpelweg te zeggen dat de viervoeter naar het westen loopt - de meest "Amerikaanse" richting. En daarmee was de kous af...