Eigenlijk is de Volt ook aan de binnenzijde conventioneel. Akkoord, je kijkt op een rechthoekig LCD-scherm dat je niet alleen informeert over de snelheid de batterijlading en de resterende autonomie, de middentunnel wordt afgetopt met een gelijkaardig scherm en de toetsen tegen de boordplank zijn allen aanraakgevoelig en je kan ze niet echt "induwen". Maar vooraan de middentunnel zit een rechtopstaande bedieningshendel voor de automaat, er is een conventioneel stuur, je hebt twee pedalen en alle bedieningsorganen zitten waar je ze verwacht. Bewust, geslaagd en niet strikt noodzakelijk, nu de sturing van alles behalve het remsysteem eerst door de computer gaat. In de hoge middentunnel zit de batterij en omdat die doorloopt tot achter de achterbank kon Chevrolet achterin slechts plaats voorzien voor twee inzittenden. Dat mogen wel volwassenen zijn, daarvoor is er ruimte voldoende. De achterste zetels kapselen je bovengemiddeld goed in. Van de voorzetels kan hetzelfde gezegd worden, alvast tot we die beoordeling op een uitdagender Europees testparcours kunnen toetsen.
Op de beperkingen om de centrale tunnel na, kregen de ingenieurs vrij spel. De opbergruimte is dan ook voldoende aanwezig - een bergvak achter de middenconsole, een dubbele bekerhouder, portierbakken met ruimte voor anderhalveliterflessen en een ruim handschoenvakje. De koffer is praktisch vormgegeven doch heeft een beperkte capaciteit van 300l. Auto's in dit segment doen beter. De achterzetels laten zich neerklappen in een 40/40-verhouding die je toelaat om meer te laden. Het potentieel blijft echter beperkt omdat de batterij in de weg zit.
