Als je als bestuurder plaatsneemt valt je blik eerst op het stuur en de achterliggende klokkenwinkel. Die laatste is goed afleesbaar maar een zo mogelijk nog meer "geladen" designstijl als aan de buitenzijde zorgt ervoor dat het allemaal wat minder gestructureerd overkomt dan het eigenlijk is. Het medaillon in de boordplank, waarop het gros van de bedieningselementen en het kleurenscherm voor info- en entertainmentinstallaties zijn aangebracht, lijdt aan dezelfde kwaal. Als bestuurder wordt je nochtans wel op een voetstuk geplaatst. De bedieningselementen zijn rond je gegroepeerd en eens je je over de zondvloed aan knopjes hebt gezet ligt alles perfect binnen handbereik. De handrem zit vlak tegen je aan - het lijkt wel een rallywagen. Die hele naar je toe getrokken middentunnel vreet helaas ook enkele extra centimeters en daardoor staat het pookje een vijftal centimeter meer naar achter dan wat we als ideaal bestempelen.

Op de aanwezigheid van enkele harde, eerder krasgevoelige plastics op ongelukkige plaatsen (in de middenconsole bijvoorbeeld - juist waar je je GSM en sleutels deponeert) is de materiaalkeuze degelijk. Het overgrote deel van de kunststoffen heeft een zachte afwerking en een degelijk, kwalitatief uitzicht. Het zitmeubilair van de door ons gereden (top-)versies overtuigt ogenblikkelijk. De steun is voortreffelijk. Het comfort ook. Achteraan is het plaatsaanbod gemiddeld voor z'n segment. Dat klinkt dramatischer dan het eigenlijk is, want in de klasse van de Focus kan je tegenwoordig zonder risico op gemor volwassenen op de achterbank laten kamperen.

De koffer heeft een goed bruikbare, egale vorm, is een beetje gehandicapt door z'n hoge laaddrempel en heeft een volume van maximaal 363l (met bandenherstelkit). Met een volwaardig reservewiel is er slechts 277l ruimte. Er zijn concurrenten die beter doen. De achterbank kan op conventionele wijze in twee delen neergeklapt worden om tot 1.148l stouwcapaciteit te bieden.