Het opvallendste verschil met de W12-versies binnenin is ongetwijfeld de middenconsole die niet meer doorloopt tot aan de achterzetels. Neen, de voorzetels kregen nu een korte tunnelconsole en enkelvoudige armsteun zoals we die kennen uit de Continental Supersports. Hiermee wilden de ingenieurs het geheel minder 'druk' maken en een meer serene uitstraling geven. Handig meegenomen is dat de achterinzittenden door deze beslissing van de ingenieurs veel meer bewegingsruimte hebben.

Terwijl het interieur van de W12-versies gans is afgewerkt in leder, kozen de designers voor de V8-versies voor een hemelbekleding in een stof - Eliade genaamd - ; dezelfde stof die Bentley gebruikt voor de kap van zijn GTC-versies. De heel eigentijdse stof geeft het interieur een moderne toets.

Standaard bij de V8-versies is het interieur ook steevast in één kleur, terwijl de klant bij de W12-versies steeds twee tot drie kleuren kan combineren. Het laatste onderscheid betreft de afwerking in fineer. Voor zijn V8-versies koos Bentley voor 'Dark Fiddleback Eucalyptus', een houtsoort die bijvoorbeeld gebruikt wordt om vioolkasten te bouwen en nu voor het eerst werd aangewend in de auto-industrie. Het is meteen ook de eerste keer dat Bentley fineer gebruikt die niet in een spiegelend patroon in de auto is verwerkt. Een beslissing van het design departement dat vond dat dit soort fineer zich door zijn structuur niet leende voor een spiegelpatroon. Tenslotte kregen de V8-versies 'Bentley' gebosseleerde treeplanken mee, daar waar er vroeger vermeld stond 'Handcrafted in Crewe'.