De woorden ‘mooi' en ‘monovolume' ga je zelden samen in één zin terugvinden. Wanneer het dan wel een keer gebeurt, heb je met een speciale wagen te maken. Want dan heeft die het potentieel om tegelijkertijd twee heel verschillende groepen mensen te bekoren: zij die vooral de ruimte willen en zich er bij hebben neergelegd dat esthetiek dan willes-nilles een lagere prioriteit kreeg; en zij die een monovolume omwille van diezelfde reden hardnekkig weren uit hun shortlist, ofschoon die rationeel gezien misschien het best de noden dekt. De Zafira Tourer is zo'n wagen.
Nochtans moet het niet zo vanzelfsprekend zijn geweest om een elegante koets te tekenen als de hoogte van de wagen op 1,69m is vastgelegd. En toch zijn de tekenaars uit Russelsheim daar aardig in geslaagd. Als we proberen uit te pluizen waarom het resultaat zo lekker smaakt, vallen meteen enkele details op die zich op het voorplan murwen. Zoals de van de Ampera overgenomen boemerangvorm die de voorste kijkers met de mistlichten verbindt, de eveneens boemerangvormige LED achterlichten (€ 300), de achteruitrijspiegels die voortaan op de deurpanelen staan of de knappe negentienduimers, waarvoor Opel traditioneel een eerder matige meerprijs voor vraagt (€ 600 vanaf de Cosmo). Maar die lokale stilistische ingrepen alleen verklaren niet de algehele gratie die over het model is neergedaald. Er is meer aan de hand.
De kwaliteit om een in wezen lomp model gratieus aan te kleden, willen we op het conto van de keuze voor gespierde proporties en een opgeruimde tekenstijl schrijven. De Tourer meet nu 4,66m lang en vooral 1,85m breed, en zag ook de spoorbreedte toenemen. Die ging naar 1,58m voor- en 1,59m achteraan. Naast de eerder genoemde uiterlijke kenmerken, valt op dat de gladde flanken enkel bijgeschminkt werden door de stilaan merk-eigen sikkelplooi, die ongehinderd doorloopt over de achterste wielkast. Net genoeg, en niets teveel. Diezelfde zijkanten bollen ook precies voldoende naar buiten en dan weer rond de onderplaat van de wagen naar binnen, wat de Tourer een gretige maar beheerste pose meegeeft. Net zoals bij de Insignia kunnen we die benadering best appreciëren.
