Van de relatief korte wielbasis van de V40 heb je eigenlijk alleen achteraan last. De knie- en voetruimte is meer dan voldoende groot, maar dat komt omdat de achterbank tegen de wielkasten is geparkeerd. Die zit dus wat hoger en dat betekent dat je al snel met je kruin richting dakhemel gaat. En omdat je offer er ook in de breedte behoorlijk wat op aan de dynamische proporties die ervoor zorgen dat de koets er zo gelikt uitziet. Het is er eerder knus. Echt gigantisch kan je de koffer evenmin noemen. 335l is niet dramatisch, maar dat is reeds met inbegrip van ruimte onder een (erg handige) opklapplank die de koffer in twee deelt.

De voorste inzittenden hebben nergens last van. De beenruimte is er 20cm groter dan achteraan en ze hebben in de V40 meer dan voldoende gadgets, snufjes en afleiding om zich tijdens lange ritten bezig te houden. De bestuurder kijkt op een volledig digitale boordplank en kan kiezen uit drie verschillende designs, waaronder een sportieve met rode verlichting en een eco-instelling die je helpt zo zuinig mogelijk te rijden (en je zelfs beloont met een e-icoon als je dat goed doet). Een klein beetje extra in je buidel tasten levert sfeerverlichting op die je naar keuze kan instellen in niet minder dan 8 tinten. En vanzelfsprekend kan je tegenwoordig ook al je moderne elektronische speelgoed koppelen aan de geluidsinstallatie. We vinden echter belangrijker dat Volvo z'n reputatie in het aanleveren van uitstekend zitmeubilair en het voorzien van een heldere ergonomie hoog houdt. De rijhouding is perfect en je veert na uren sturen weer net zo energiek uit de zetels als je erin kroop. Op de materiaalkeuze kunnen we niets aanmerken en bovendien heeft Volvo zich de moeite getroost om enkele normale zaken opnieuw te bekijken. Zo is de versnellingspook verlicht en heeft de binnenspiegel geen frame. Onnodig, maar wel leuk.