Zoals je mag verwachten, sleutelde Peugeot behoorlijk wat aan het onderstel, al blijft de basisarchitectuur met McPherson veerpoten en een U-vormige achteras natuurlijk wel behouden. Wat wel wijzigde: de veren zijn 20% stijver, het spoor 2cm breder, de stabilisatorstangen voor- en achteraan dikker, de koets 1cm lager en de dempers kregen zo'n 10% grotere diameter, terwijl ook de sturing voor de elektrische stuurbekrachting specifiek is. Al bij al voldoende voor een erg gecontroleerd weggedrag, dat de koets spaarzaam laat rollen in de bochten, maar voldoende flexibiliteit behoudt om oneffenheden met enige graad van comfort te absorberen en tegelijk ook een grote mate van voorspelbaarheid in de hand werkt. Goed dus dat Peugeot veilig uit de buurt van ‘plankhard' blijft, ook al is de beweegreden ervoor (zie volgende paragraaf) misschien niet de juiste. Het kleine en erg prettig in de hand liggende stuurtje overdrijft evenmin als het op weerstand aankomt en ook dat is een opsteker. Natuurlijk blijft stuurgevoel op de verlanglijst staan - het is immers nog steeds de gehate elektrische bekrachtiging (net als bij elke concurrent overigens).
De bevindingen in bovenstaande rubriek hebben veel te maken met Peugeot's visie om een ‘toegankelijke sportief chique' auto te maken. Een daarmee hebben we dus nog maar eens een snelle rakker in de keuzetabel die de liefhebbers van onversneden rijplezier op hun honger laat zitten. Begrijp ons niet verkeerd: de 208 GTI gaat met 200pk en 275Nm meer dan hard genoeg. De top van 230km/u en de acceleratietijd van 6,8 seconden rijden de (erg teleurstellende) 207 RC helemaal in de vergetelheid.
Maar ook hier is alles eerder Germaans ernstig, dan Romaans flamboyant. Zo kan je wel op je kin kloppen als je ‘lift off oversteer' op je verlanglijst hebt staan. En net die mogelijkheid om met het gaspedaal de kont even te laten uitwaaieren in de bocht is waarom zo velen in jaren tachtig en negentig verslingerd raakten aan pittige kleine karretjes. Tegenwoordig kan het allemaal veilig - ESP, weet je wel - maar tenzij je ronduit criminele acties onderneemt, gaat deze snelle Fransoos hulpeloos over de voorwielen schuifend naar de buitenzijde van de bocht waarna bovenstaande elektronische waakhond zich tot koerscorrecties genoopt ziet. Gelukkig is dat geen strafbaar feit, anders zat elke autoconstructeur inmiddels achter de tralies. Maar spijtig is het wel. Ook deze GTI doet de hartslag niet stijgen en dat was gek genoeg waar het bedrijf op mikte. De perfect lineaire motor is dan wel een technische prestatie, in dit soort auto's heb je beter een centrale die karaktervol is. De handbediende zesbak, remsysteem met voldoende bijtkracht en prettige uitlaattoon zijn een pleister op de wonde.
Waar Peugeot wellicht wel wat klanten uit het jaarlijks 25.000 voertuigen tellende segment (of 1% van het totale B-segment in Europa) mee kan lijmen, is met z'n officiële verbruik van slechts 5,9l/100km en een CO2-emissie van 139gr/kkm de nieuwe koploper in het segment. Dat is tegenwoordig ook een op steker voor het belastingniveau.
