Je kan voor elk (sub)segment wel altijd enkele rationele argumenten bedenken waarom een koper precies in die categorie voertuigen zijn heil zou moeten komen zoeken. Bij de suv's ... ligt dat wel een beetje moeilijk. Graag aangehaalde eigenschappen zoals een verhoogde veiligheid, stevigheid en terreinwaardigheid zijn ondertussen ofwel helemaal uitgehold, ofwel even goed van toepassing op de klassieke koetswerkvarianten waarmee ze doorgaans toch het onderstel delen. Het lijkt wel alsof de constructeurs, die dat uiteraard zelf ook wel weten, die waarheid vooral niet wereldkundig willen maken en zodoende menen aan overcompensatie te moeten doen. We zien immers geen andere verklaring waarom een auto zoals deze Mokka, een suv met de voetafdruk van een Corsa en een bodemvrijheid die irrelevant is in het terrein, zo nodig een hoop zwart beschermplastiek door de stadskern moet rondzeulen.

Goed, we bekijken de zaken wellicht iets te pragmatisch, want als het Opel's doel was een optisch krachtdadige en toch compacte suv neer te zetten, dan is het in haar opzet wel geslaagd. Net zoals de kleine koffieboon waaraan de hoogpoter zijn naam ontleent, komt de Mokka met zijn hoge, oplopende schouderlijn en hoog gepositioneerde lichtblokken pittig en alert voor de dag. Voor- en achteraan staat de Mokka op een spoorbreedte van 1,54m, terwijl de totale breedte 1,77m bedraagt. En met een wielbasis die 2,55m van het totaal van 4,28m inneemt, is z'n voetafdruk best zelfzeker. Alleen vooraan gaat wat dynamiek verloren in de overhang, zoals bij tegenwoordig elke auto die wordt verplicht om vriendelijk en zacht te zijn voor voetgangers. Dat is er dus ook aan te zien, want de hoge motorkap doet het geheel wat boller en voller ogen dan strikt noodzakelijk, en doet daarmee wat afbreuk aan de strijdlustige aard van het beestje. Anderzijds kan je die visuele trek ook best schattig vinden natuurlijk.