We hoeven voor het beschrijving van het interieur het woordenboek niet open te slaan bij de superlatieven. Een beklijvende indruk laat het niet na, en nochtans kan je zeggen dat z’n opstelling met centrale wijzerplaten best geslaagd is. Maar er is niet meteen een fantasiebom in tot ontploffing gekomen. Alles is ‘erg correct’. De bovenzijde van de boordplank is uitgevoerd in een zacht aanvoelend materiaal en je heb in elk geval aan bewegings- en opbergruimte geen gebrek. Het dubbele handschoenkastje is zelfs erg handig, met ruimte voor een (gekoelde) drankfles in het bovenste deel. Alleen had dat dan weer uit wat betere kunststoffen gebouwd kunnen zijn.

3 keer knipperen

De ergonomie is vrij van fouten, want we hebben nergens naar moeten zoeken. Als we dan toch iets moeten verzinnen om een kritische noot over te blazen, laat ons dan de schakelindicator nemen. Die is in het instrumentencluster niet altijd even goed afleesbaar. Nog zo’n onooglijk detail: als je de richtingaanwijzer van de Verso bedient, knippert die niet automatisch 3 keer. Da’s iets wat nagenoeg elke constructeur tegenwoordig doet.