Met de Adam lanceerde Opel enkele jaren geleden een auto die inspeelt op de groeiende drang naar personaliseringsmogelijkheden. Met als grote voorbeelden de Mini, de Fiat 500 en de Citroën DS3. Over één nacht ijs zijn de Duitsers in ieder geval niet gegaan. De Adam laat zich immers meer bewerken dan het bovenstaande trio en dat kan je enkel beamen nadat je de ellenlange optielijst hebt doorgenomen.

Wat motoren betreft is er minder keuze. Voorlopig kan je namelijk enkel opteren voor één van twee benzinemotoren met 1.2 of 1.4l inhoud, allebei aan een manuele vijfversnellingsbak gekoppeld. Een dieselcentrale dus komt (nog) niet in de lijst voor.

Geen echte topper

Onze lener werpt zich op als de meest potente Adam die op dit ogenblik verkocht wordt. Al dien je potent wel met een grote korrel zout te nemen. Niet dat 100pk te min is, maar onze testwagen is allesbehalve in staat sensatiegevoelens op te roepen. De cijfers spreken dan ook voor zich: de honderdsprint neemt welgeteld 11,5 tellen in beslag en de topsnelheid bedraagt 185km/u. In de stad geen probleem, maar op de autosnelweg wordt er zodanig in de toeren geklommen dat zelfs de oorzenuwen er van kunnen meespreken. Reden te meer dus om toch van een zesbak te dromen.

Gelukkig verbruikt de Adam 1.4 niet te veel ( 5,1l/100km / 119g/km CO2) en kan het onderstel bekoren. De techneuten zijn er namelijk in geslaagd een prima compromis te vinden tussen comfort en sportiviteit, wat onze redactie ten zeerste op prijs stelt. Hou er echter wel rekening mee dat grote wielen, zoals de 18-duimers die wij meegeleverd kregen, niet bepaald zijn afgestemd op ons Belgische wegennetwerk.

Kleine koffer

Tot slot halen we nog snel de binnenzijde aan, die uiteraard net als het exterieur op smaak kan worden gebracht. De algemene indruk is goed, het infotainmentsysteem laat zich instinctief bedienen en echt gegronde klachten zijn er niet. Op gebied van laadvolume moet de Adam weliswaar zijn meerdere erkennen in andere kleintjes, zoals de Fiat 500.