Toyota bouwt auto’s zoals muziekproducers popnummers uitspuwen. Met de focus op de grootste gemene deler, gebouwd voor het commerciële succes. Het gaat om de trip door de hitparade, zonder ambities op eeuwige roem. Catchy en bij de tijd en vooral ideaal voor wie wel eens van een prettig achtergronddeuntje geniet, maar zich vooral niet te veel wil verdiepen in karakter, muziekkunsten of - godbetert - tekst. En de nieuwe RAV4 is weinig of niet anders. Hij rijdt aardig, maar niet uitzonderlijk. Met een goede geluidsisolatie, oordeelkundig afgestelde ophanging en een ruim interieur aan de ene kant, maar een gebrek aan betrokkenheid van de bestuurder en concessies aan de flexibiliteit aan de andere kant.

Dure hybride

Maar de RAV4 geeft je nu wel een extra argument: dat van de hybride aandrijving. Die is duur (je betaalt ruim € 6.000 méér dan voor een diesel). Maar ze geeft de RAV4 uitstekende prestaties, ook al zal je niet in de verleiding komen om die tot het uiterste te drijven. En op papier is een verbruik van 4,9l/100km en een CO2-afgifte van 115g/km natuurlijk uitstekend voor een SUV met een 2,5l benzinemotor. Maar z’n praktijkverbruik dat al snel doorstijgt tot 6,5l/100km en meer onthult een ander probleem. Zelfs met de heersende gunstmaatregelen voor hybrides, zou een diesel nog steeds de verstandigste aankoop kunnen zijn. Rekenen is de boodschap. In elk geval ben je met deze RAV4 Hybrid helemaal mee met de trends. Pop, ja, maar wel met de allerlaatste beats.