Hyundai wil het gaan maken met de nieuwe i30. Er komt een compleet gamma, met een voor dit segment unieke fastback, een eerste ’N’-performancemodel en een traditionele break. De jacht op de koppositie bij de Aziatische merken in Europa is weer helemaal open. En later dit jaar komt ook een kleine SUV het wild nog wat opjagen.

Correcte auto

Hyundai heeft z’n huiswerk goed gemaakt. Je merkt dat het lastenboek zwaar en goed doordacht was. De materiaalkeuze, ergonomie, afwerking en het plaatsaanbod zijn allen verbeterd ten opzichte van z’n voorganger. Op de eerste vlakken kan de i30 zich nog niet met de referenties meten, maar we treuren vooral om een gebrek aan een beetje karakter. Steek een ander stuur in dit interieur en het kan werkelijk éénder welke andere auto zijn. Eén met een goede afleesbaarheid, goed meubilair en een degelijke rijhouding. Dat wel.

Verfijning

Dat de i30 op vlak van rijeigenschappen vooruitgang boekt, leidt evenmin twijfel. En toch missen we wat verfijning. De stuurinrichting is verdachte nummer één wat dat betreft. Z’n grootste probleem lijkt echter z’n onvermogen om z’n officiële zuinigheid om te zetten in reële rijomstandigheden.

Bij de troeven mag Hyundai in de eerste plaats z’n uitrustingsmogelijkheden, veiligheidsvoorzieningen en z’n waarborg rekenen. De prijs is al lang niet meer zo scherp is dat de concurrentie ervan bloedt.