Zelfs bij deze vierwielaangedreven variant, zijn het de voorwielen die de hoofdrol voor hun rekening krijgen. Het inschakelen van de achteras gebeurt evenwel meer dan voldoende proactief of zelfs de minste tractieproblemen te vermijden. Met 190pk en 400Nm uit de Mercedes-eigen tweeliter viercilinder diesel en in combinatie met een achttrapsautomaat, is deze variant zelfs meer dan gewoon vlot te noemen. Hij stoomt door tot 217km/u, maar dat vinden we niet zo relevant. Maar hij gaat ook in amper 7,6 seconden naar 100. Sportief, zonder meer, ook al is de klank die erbij hoort dat niet echt.

Papieren verbruik

Dat de GLB in deze combinatie al meteen 1,7 ton op de weegschaal zet, maakt bovenstaande prestatie zelfs opmerkelijk. Zonder alert, snel en (gelukkig) gevoelloos schakelende achttrapsautomaat zou het niet waar geweest zijn. Maar massa vergt natuurlijk ook energie. Elke 100km kost je op papier 5,5l (zevenzitter, de vijfzitter is drie deciliter zuiniger), maar in de praktijk is het toch eerder zeven liter.

Standaardonderstel is prima

Mercedes biedt je op de GLB vanzelfsprekend weer de optie op een geavanceerd onderstel met gestuurde dempers. Die ontbeerde onze testwagen, wat ons de kans geeft om het conventionele onderstel aan te bevelen. Dat biedt immers een uitstekende demping in combinatie met een meer dan adequate controle van de rolbewegingen in de bochten. Het is een uitgelezen combinatie van stabiliteit en comfort, als je tenminste niet in de val van de grote velgen of de AMG-pakketten trapt. En tenslotte: slimme tractiecontrolesystemen en een aardige bodemvrijheid zorgen ervoor dat je ook van de gebaande wegen zou kunnen afwijken. Niemand doet dat.