De aanpassingen aan het interieur zijn een aantal welgekomen upgrades voor wat de materiaalkeuze betreft. Niet dat er met de originele X3 echt wat mis was, maar de prijsklasse waarin het model uitkomt, bood toch nog ruimte voor enige verbetering. Tegelijk wordt ook de ergonomie naar een wat hoger plan gebracht. Het gaat uiteraard om onooglijk kleine details. Er was met de opstelling van de bedieningselementen sowieso niets mis. Ondanks enige sportieve aspiraties - zie rijeigenschappen - is het interieur van de test-X3 uitgerust met comfortzetels. Die zorgen in alle zachtheid voor een stevige houvast, al zijn de nog dieper uitgesneden sportzetels wellicht een aanrader voor bestuurders die in de bochten graag de grenzen van de adhesie opzoeken.

Hoewel je de X3 aan de buitenkant niet meteen als een kleintje kan bestempelen, biedt het model niet noodzakelijke ruimte voor een derde zetelrij. De X3 beweegt door een segment waar dergelijk gegeven nog uitzondering is, maar meer en meer SUVs van gelijkaardige afmetingen (zoals Chevrolet's Captiva) proberen met die uitrusting extra punten te scoren. De X3 kiest resoluut voor beenruimte voor de achterpassagiers en monteert een achterbank die een comfortabele zitpositie garandeert.

De koffer is gewoon toegankelijk via een naar boven openzwaaiende klep. De laaddrempel is niet van de laagste (dan moet je maar voor een break opteren) en de klep zwaait gewoon naar boven open. Eenvoudig en daarom ook zo goed, het laatste wat je wil is op de parking van de supermarkt met je handen vol een boven- én onderklep openprutsen. De X5 is daarin voor ons een bron van (een beetje) ergernis. De X3 biedt onder de afdekking een respectabel volume van 480l. Door de achterbank neer te klappen -verwacht vooral geen vlakke laadvloer- kan je het volume uiteraard ook nog uitbreiden. Het maximum bedraagt 1560l.