Omdat het interieur op de noodzakelijke wijzigingen na identiek is aan dat van de reguliere PT Cruiser zijn onze bevindingen grotendeels hetzelfde. Dat wil zeggen dat we een uitstekende rijhouding (ondanks een beperkt verstelbaar stuurwiel), de comfortabele zetels voor- én achteraan en een riant plaatsaanbod op de plus-zijde van de balans schrijven. De minpunten hebben vooral te maken met de materiaalkeuze. Het dashboard ziet er in het beste geval goedkoop en oubollig uit en is een wagen in deze prijsklasse onwaardig. En het is natuurlijk niet omdat de Amerikanen daar niet wakker van liggen dat we dat door de vingers moeten zien. We kunnen ons nog positief uitlaten over de uitzonderlijk ruime achterbank voor een cabrio in dit segment, maar ook dat moeten we relativeren. Het plaatsaanbod ìs riant, maar de toegang tot de achterbank is een punt van wrevel. We willen nog door de vingers zien dat de portieren wel heel zwaar geworden zijn omdat de voorzetels ver naar voren klappen en voorzien zijn van een geheugenfunctie zodat ze niet steeds opnieuw ingesteld moeten worden. Dat je onder de rolbeugel -die overigens voorzien is van twee ronde interieurlampjes- door moet kruipen kan ook nog, maar het gevecht met de gordels is er te veel aan. Ofwel moet je onder de gordel voor de voorzetel door, ofwel moet je ze telkens uit het oog aan de hoofdsteun halen en na het instappen weer terugsteken. Hemeltergend.

Met het dak dicht komt het interieur claustrofobisch over. Dat is een element waar elke cabrio met een zwarte binnenvoering last van heeft, maar de dikke rolbeugel, die het sowieso niet uitstekende zicht rondom nog verergerd, levert in die optiek niet meteen een positieve bijdrage. Het dak opent met een druk op de knop in nauwelijks 10 seconden nadat het manueel ontgrendeld is. Dat vereist wat meer inspanning dan gemiddeld, maar er is slechts één vergrendelpunt. Chrysler had wat ons betreft wel wat veiligheidspunten in mogen bouwen. Zo kan de kap ook bediend worden als ze niet ontgrendeld is, of onder de afdekhoes achteraan zit. We kunnen ons voorstellen dat dergelijke vergissingen voor het dak slecht aflopen. Een windscherm is omwille van de turbulente luchtstroom aan te raden, maar voorlopig niet verkrijgbaar. Rest ons enkel nog de kofferruimte, waar de PT Cruiser de kans krijgt om één en ander goed te maken. De praktische vijfde deur heeft uiteraard plaats moeten maken voor een meer conventionele klep. De inhoud van de koffer bedraagt 210l. Met de achterbank neergeklapt kan die oplopen tot 377l.