Volvo plaatste alle motoren, met inbegrip van de zescilinder-in-lijn van het topmodel dwars onder de kap. Dat heeft als gevolg dat het passagierscompartiment en de voorruit volgens het cab-forward-principe verder vooruit konden geschoven worden. Dat resulteert dan in een ruimer interieur, wat bij de Volvo nogmaals onderstreept wordt door de extra centimeters die het model laat optekenen. Dat is, met name voor de rijeigenschappen en het gewicht niet steeds een voordeel, maar voor het interieur werkt het wel. Dat is, zelfs voor deze klasse, opvallend ruim. Naast de eerste en tweede zitrij, waarvan we ons niet kunnen voorstellen dat er iemand in de problemen zou komen, is er ook nog een derde rij met twee individuele zetels die in ongebruikte toestand volledig in de koffervloer zijn verzonken. Die extra zetels zijn een voordeel, want de meeste concurrenten hebben die niet. Als je ze (bij pakweg Land-Rover), toch kan krijgen dan zijn ze zonder uitzondering ongeschikt voor het vervoer van volwassenen over lange afstanden en kan je ze hoogstens gebruiken voor kleine kinderen of als noodzitje. Niet bij Volvo, want omdat je de tweede zitrij vooruit kan schuiven heb je voldoende beenruimte en moeten de knieën niet oncomfortabel hoog opgetrokken worden. Bovendien heb je ook helemaal achteraan alles wat je kan wensen. Driepuntsgordels, hoofdsteunen, bekerhouders en zelfs een opbergvakje. Het is ook leuk dat Volvo het uitzonderlijk hoge zitcomfort van haar gewone zetels wist te vertalen naar deze (dunnere) achterste zetels. Je hoeft dus zelfs geen schrik te hebben voor een pijnlijke onderrug. Alleen de instap, via een naar voor geklapte zetel op de tweede rij, blijft problematisch.
Door de hoogte en diepteverstelling van zowel stuurwiel als zetel en de uitstekende vormgeving van de voorzetels heb je binnen een mum van tijd de juiste rijhouding gevonden. Het dashboard is, zoals we het van Volvo gewend zijn, sober maar zeer overzichtelijk. Aluminiumkleurige accenten op de grote ronde wijzerplaten zorgen voor een moderne look. De positionering van de hendels en knoppen en de groepering van de functies, met name op de grote middenconsole, is zo logisch dat je na nauwelijks enkele uren de meeste functies al onbewust bedient. Volvo heeft z’n uiterste best gedaan om de liefhebbers van infotainmentsystemen op hun wenken te bedienen. Naast de standaard geluidsapparatuur kan je immers ook nog opteren voor een voortreffelijk klinkend Premium systeem met 12 luidsprekers en een 6-CD wisselaar en desgewenst zelfs een minidiscspeler (optie). Onze testwagen was ook nog voorzien van vier hoofdtelefoonuitgangen op de C-stijlen. Die hebben een individuele selectie van de bron (MD, CD of Radio) en een aparte volumeregeling.
Ondanks de aanwezigheid van de derde zitrij blijft de kofferruimte groot. Met alle zitplaatsen in gebruik, heb 530l ter beschikking. In normale toestand, met enkel de tweede zetelrij in gebruik en zitplaats 6 en 7 neergeklapt, loopt dat al op tot 615l. De traditionele achterbank laat zich vanzelfsprekend neerklappen met een vlakke laadvloer tot gevolg. Je hebt dan 914l ter beschikking tot aan de onderste rand van de zijruiten, 1837l tot aan het dak.
