Onder de kap van de 147 was, mits het toepassen van een breder spoor, net voldoende ruimte voor de dikke 3.2l V6. Die heeft een cilinderinhoud van 3.179cc en een vermogen van 250pk bij 6.200t/min. Zelfs in de almaar groter wordende klasse van de compacte, sportieve auto’s (denken we aan de Subaru Impreza WRX, Honda Civic Type-R, Ford Focus RS, Skoda Octavia RS, Opel Astra OPC, VW Golf R32, Fiat Stilo Abarth 2.4ij) is dat uitzonderlijk veel. Bij 4.800t/min wordt het maximale koppel van 300Nm bereikt. Een duidelijk afgelijnde en aangenaam sportief, maar niet supersnel schakelende zesbak brengt de kracht via de voorwielen op het wegdek over. Om die overdracht enigszins efficiënt te laten verlopen en het algemene weggedrag in de bochten te verbeteren werd de ophanging zowel voor- als achteraan grondig herbekeken. Vooraan beschikt de nieuwe versie over onafhankelijke vierhoeksophanging met een versterkte traverse, nieuwe afstelling van schokdempers en veren, een specifieke wieldraagarm en een dikkere stabilisatorstang. Achteraan werd de McPhersonophanging eveneens voorzien van een dikkere antirolstang en aangepaste veren en dempers.

De prestaties mogen er alvast zijnij je haalt 100km/u al na 6,3sec en de topsnelheid bedraagt niet minder dan 246km/u. Toch zeggen deze gegevens niet alles want bij het accelereren vormt de voorwielaandrijving een handicap die bij hernemingen niet meer speelt. Het resultaat is dat bijv. een standaard Porsche 996 Carrera er tussen pakweg 100 en 180km/u niet meer dan enkele meters tussen krijgt, en dat zal de bestuurder ervan nog niet dikwijls meegemaakt hebben. Dat om aan te tonen dat je deze 147 GTA presteert als een echte sportwagen. De motor, die mede via de aangepaste uitlaatlijn onvoorstelbaar rijkelijk met diep klinkende geluidsgolven strooit, reageert op elke beweging van het gaspedaal vanaf een toertal van 2.000t/min ogenblikkelijk en brutaal. Meer dan de vele concurrenten die gebruik maken van een turbo (met een zekere reactietijd) om het motorverhogen op te vijzelen.

De afstelling van de ophanging is droog en efficiënt en is zelfs als we rekening houden met de roeping van de wagen een verbetering ten opzichte van de veel te slappe en inefficiënte afstelling van de standaard 147 (niet de 2.0 T-Spark), 156 en zelfs 156 GTA. De elektrisch bekrachtigde tandheugel laat je als bestuurder steeds voelen wat de voorwielen doen. Met het aanwezige 225/45 ZR17 Őrubber kan je deze 147 ongemeen snel de bocht door sturen. Dat lukt niet als je snel en brutaal instuurt want dan steekt een uitgesproken onderstuur de kop op, maar wel als je zorgvuldig een lijn kiest, voldoende vertraagd voor de bocht en de voorwielen met een goede dosering van het gaspedaal de richting laat dicteren. Als je dicht bij de limiet gas lost of remt, mag je een slingerbeweging van de achtertrein verwachten. Je kan overigens net zo goed rustig en traag rijden als je de motor niet hoog de toeren in jaagt.

De draaicirkel is bij de 147 sowieso een heikel punt en dat is er met de GTA niet beter op geworden. De draaicirkel tussen stoepranden bedraagt niet minder dan 12,1m. Dat is nota bene net zo veel als een BWM 7-Reeks. Een gevolg van de dikke V6 tussen de voorwielen en die grote motor heeft nog een ander nadeel: het verbruik. De constructeur heeft het over 18,1l/100km in stadsverkeer, 8,6l/100km buiten de stad en 12,1l gemengd. Ons testresultaat bedroeg 16,4l/100km gemiddeld en dan hebben we de laatste 100km met een pluim op de gaspedaal en grotendeels over autosnelweg afgelegd. Als je echt sportief rijdt mag je rekenen op 20l of meer. De tankinhoud bedraagt 63l.

Het remsysteem werd aangepast met grotere schijven, vooraan zijn die geventileerd en hebben ze een diameter van 305mm, achteraan bedraagt de doorsnede 276mm. Het is zowat het enige dat we echt voor verbetering vatbaar vinden, want het pedaalgevoel is wazig, de vertraging naar onze mening te beperkt (de concurrentie doet beter) en fading treedt wat te snel op. Een zaak om rekening mee te houden.