De 1.4HDI motor in het vooronder van de 206 geeft met 69pk 1 paardje toe op de fiscaal veel minder vriendelijke, maar onverwoestbare 1.9D die hij vervangt. De piek ligt wel wat lager, op een meer bruikbare 4.000 in plaats van 4.600t/min. Het koppel steeg wel, van 125Nm bij 2.500 toeren naar 150Nm bij 1.750t/min terwijl de compacte krachtbron 110kg minder op de weegschaal zet. Het leeggewicht zakt daarmee tot een zeer aantrekkelijke 974kg. De topsnelheid van de nieuwe instapdiesel bedraagt 168km/u, 7km meer dan de 1.9D. De sprint naar 100km/u wordt afgehandeld in 13,1sec. Een verbetering van 2,1sec. Daarmee zijn de prestaties van de 206 gemiddeld. Hij is bijvoorbeeld een zucht sneller dan de VW Polo 1.4TDI met 75pk en 195Nm en net geen seconde trager dan de Renault Clio 1.5dCi met 80pk en 185Nm. Wat wel voor de Peugeot pleit, is dat hij van alle rechtstreekse concurrenten het snelste aanvoelt.

Die ogenschijnlijke lichtvoetigheid zit in het merk met de leeuw ingebakken en het doet ons dan ook plezier dat de ingenieurs er ook deze keer in geslaagd zijn dat te bewaren. De ophanging (onafhankelijk rondom, type pseudo McPherson vooraan en getrokken armen achteraan) zorgt niet alleen voor een uitstekende demping, ze dwingt de Peugeot tot uiterst scherpe reacties op de stuurbewegingen. Bij dat alles durft de 206 de achterkant mee in de bocht smijten. Dat overstuur wordt duidelijk aangekondigd en is relatief eenvoudig te controleren, maar dat neemt niet weg dat er mensen zullen zijn die eeen minder sportief onderstuur prefereren. Je zou bijna vergeten dat de motor ook behoorlijk zuinig (de constructeur geeft 4,3l/100km op, wij kwamen op 6,1l/100km), opvallend stil en soepel is en dus net zo makkelijk rustig te rijden valt.

Verbeteringen kunnen de ingenieurs nog zoeken in de doseerbaarheid en de uithouding van de remmen en de versnellingsbak. Die laatste laat zich net te licht, met te weinig gevoel bedienen.