Het interieur van de Donkervoort is minimalistisch, maar dan moet je er eerst wel in geraken. Als het dakje er niet op zit, gaat dat allemaal behoorlijk vlot. Je knutselt het deurtje open, stapt eerst met twee voeten voor de zetel en laat je dan, hangend aan de voorruitomlijsting zachtjes zakken en knutselt het deurtje terug dicht. Staat het stoffen dakje erop, dan krijg je een opening die klein genoeg is om een hamster claustrofobisch te maken en is het ons niet helemaal duidelijk hoe je er in kan. Een demonstratie bij de constructeur toont ons dat het na enige oefening mogelijk moet zijn, maar dat het makkelijk is maken ze ons niet wijs. Zodra we zitten voelen we ons wel uitstekend. De kuipzetels zitten als een tweede huid om je lijf en het kleine sportstuurtje licht waanzinnig lekker in de hand. Het is wel krap, zelfs in die mate dat er ongetwijfeld mensen zijn die er gewoonweg niet in passen... Het buizenchassis is zichtbaar, sterker nog: het duwt zelfs tegen de buitenzijde van je knie aan omdat er zo weinig plaats is, maar je hoort ons niet klagen. Je rijdt de Donkervoort best ook nog even met smalle schoentjes want de koker versmalt naar voren toe zo veel dat de drie sportpedaaltjes samen op een afstand van niet eens 20cm staan.

Het dashboard voorziet de bestuurder van alle noodzakelijke info. Snelheid, toerental, voltmeter, turbodrukmeter, benzinemeter alles zit er… Verwarming is er ook; de ventilator zet je aan op het dashboard en de rest moet je regelen met een miniscuul klein hendeltje dat je op voorhand moet weten zitten om het ooit terug te kunnen vinden. Da’s allemaal niet erg, want het hoort bij het unieke karakter van de Donkervoort. Een radio zal je niet vinden; die zit er niet en er is ook geen plaats voor. Als je de motor start, weet je waarom.

De opbergmogelijkheden in het interieur zijn nihil, maar er is wel een koffertje. Daarin is plaats voldoende voor de opbouw van het dak (de beugels en de canvas met plastic achterruit), een tonneau en als je het ons vraagt zelfs weekendbagage voor twee personen. Leuk als je even gezellig een weekendje wil gaan toeren en geloof ons, de D8 leent zich er toe. Net als de buitenzijde is het interieur eenvoudigweg een weerspiegeling van de smaak van de eigenaar. Donkervoort doet de aankleding immers perfect zoals je het vraagt. Het dashboard kan in aluminium, carbon, gespoten of bekleed met kwaliteitsleder zoals in dit geval. Je kiest de kleur, het soort stoelen, of je al dan niet een logo op het aluminium pookje wil hebben…