De bandenindustrie heeft zich de laatste jaren, en niet onterecht, uit de naad gewerkt om de winterbanden te promoten. In oktober vorig jaar werd een grootscheeps seminarie annex informatiecampagne gelanceerd. Er kwam een dame uit Duitsland als woordvoerster van de Duitse Vereniging van de Veiligheidsraad klaarheid scheppen over de toestand in haar land, waar het zgz. verplicht was van oktober tot april over winterbanden te beschikken. Heel voorzichtig voegde de debatleidster met de Franse naam Jacqueline Lacroix (vanwege haar Argentijns-Franse ouders) eraan toe dat het eigenlijk geen wet was maar dat de banden in alle omstandigheden aan de weersomstandigheden geschikt moesten zijn. Nuance! In Duitsland bestelden de bandenboeren 24 miljoen winterbanden. En toen kwam de kwakkelwinter er aan. Er werden nauwelijks nog winterbanden gesleten. Ook de bandenindustrie zat (zit nog) in zak en as want er was buitenmatig geproduceerd.
Na de flop kwam er ook een top want precies in ons landje was de catastrofe minder groot.
In het Duitsland van dame Lacroix had men 24 miljoen winterzolen voorzien en daarvan zijn er vier miljoen overgebleven. Dat is een groot probleem want er is fors geïnvesteerd in de productie en nu is er een tekort aan opslagruimte want de zomerbanden komen er aan. Pirelli waarborgde de teruggave van de helft van de prijs van de aangekochte banden als er geen échte winter zou komen. Dat werd summier berekend op minstens 77 dagen winterdagen, anders kreeg men de prijs van een koppel banden terugbetaald. Dus zijn er bij Pirelli niet alleen de investering en de nood aan opslagruimte maar ook de te betalen vergoedingen.
Na de flop kwam er ook een top want precies in ons landje was de catastrofe minder groot. Bij ons wreven de bandenboeren zich reeds dapper in de handen. Tijdens de eerste drie maanden, van oktober tot en met december dus, werden heel wat winterbandensets gesleten maar toen werd het stil. Het is zo dat in België de vraag naar winterbanden bijna onbestaande was; zowat 0,3% van de bandenmarkt. Maar dankzij o.m. de sensibiliseringscampagne, de inspanningen met leuke aanbiedingen vanwege de bandenspecialisten en het op de markt brengen van ook winterbanden voor hoge prestaties (schoeisels met snelheidsindex V-240 km/uur voor grote luxe- en sportauto's), mocht men een stijging noteren met 15% in 2003 en nogmaals 40% tegen 2005. De winterband begint dus aan aandacht te winnen, misschien wel ten nadele van de alle-seizoens-banden die eigenlijk niet de perfecte oplossing zijn. Meer en meer ziet men het nut in van de winterbanden ook al maakten wij een warme winter mee. De banden worden trouwens niet in januari-februari gekocht, maar in oktober of november gemonteerd. Meteen zijn er op dit ogenblik koopjes te doen, zoals vier kopen en twee betalen en slechts in het najaar te monteren. Let wel op het op de flanken gemerkte week- en jaartal van de productie en hou er rekening mee dat een band op zijn best is gedurende de eerste vijf jaar. Daarna begint hij aan kwaliteit in te boeten.
