Van puristen kreeg Porsche de wind van voren bij de introductie van de Cayenne, wat (in mindere mate) opnieuw gebeurde nadat de Panamera werd voorgesteld. Dat er in beide gevallen naar de 911 wordt gehint, is geen toeval. Porsche heeft het over herkenbaarheid en karakter, en dus niet over schoonheid. Een strategie die vruchten afwerpt.
De Panamera wordt in niet minder dan dertien versies te koop aangeboden. De prijsvork schommelt tussen € 84.579 voor de 211pk sterke Panamera Diesel en € 201.707 voor de 570pk opwekkende Turbo S in de 15cm langere Executive-uitvoering. Zo'n Executive met een verlengde wielbasis is er ook van de Panamera 4S, voor een meerprijs van € 25.894 bovenop de reeds gevraagde € 110.352. De zelfontbrander kan je eveneens met 300 paarden bestellen.
Onze testwagen van dienst, de S E-Hybrid, geldt als het buitenbeentje van de bende. Hij koppelt de 333pk afleverende V6 benzinemotor met compressor uit de vorige hybrideversie aan een elektromotor die voortaan omgerekend 95pk in de aanslag heeft - zowaar het dubbele van ervoor. In gecombineerde modus wordt er maximaal 416pk losgelaten en via een achttrapsautomaat richting de achteras verluist. Vierwielaandrijving is niet mogelijk op de hybride (of diesel).
Belangrijk voor de fleetrijder zijn de belachelijk lage (opgegeven) verbruiks- en emissiecijfers en de daaraan gekoppelde belastingen in Vlaanderen, en dit dankzij het gegeven dat je de groenste Panamera voortaan ook aan het stopcontact kan hangen. Je betaalt bij ons amper € 41,61 BIV en het voordeel van alle aard komt op € 324,63. Van de technische fiche lezen we 3,1l/100km en 71g/km op de CO2-schaal, wat natuurlijk onwaarschijnlijk klinkt voor een luxeslee die ruim 2 ton op het wegdek drukt en in 5,5 tellen naar honderd scheurt. Je dient er wel minstens € 113.619 voor neer te tellen, of 3.000 meer dan voor de beter uitgeruste 4S. Al is laatstgenoemde natuurlijk een pak dorstiger dan onze testbolide.
