Geen ruimtewonder, zoals gezegd. Twee volwassenen van 1,80m achter elkaar zetten wordt al krap. Je bekijkt dit toch maar beter als een 2+2 en niet als een volwaardige vierzitter. Nochtans is die achterzetel naar cabrionormen nog best te pruimen: de rugleuning is niet te verticaal.

Vooraan is het verhaal er één van een totaal andere orde. Als je alleen nog maar je blik door het interieur laat dwalen, wordt al meteen duidelijk dat hier op vlak van materiaalkeuze en afwerking hoge toppen worden gescheerd. Hier is de pianolak, écht pianolak en niet gewoon zwart plastic. En ja, dat verschil merk je meteen. Het is vooral in de zin voor detail dat Bentley heel wat concurrentie wegblaast. De manier waarop de hendels en verluchtingsroosters (hier met een optioneel stijlpakket) zijn afgewerkt bijvoorbeeld. En die drie analoge wijzertjes die in de boordplank de plaats van het grote aanraakscherm kunnen innemen. De stikmachine versleet beslist een handvol naalden toen het ruim een kilometer garen in de zetels stikte… Ik vind het al spijtig dat de Continental altijd digitale instrumenten heeft. Wat een mooi staaltje vakmanschap had dat kunnen zijn als er evenveel aandacht aan was besteed…

Uitstekend als cabrio

Vooraan is het plaatsaanbod ruim voldoende voor mensen van eender welke gestalte, al moeten we in de marge wel melden dat dit niet zo’n hoge auto is. Als het ergens begint te nijpen, dan zal het aan het hoofd zijn. Maar dan kan je natuurlijk altijd het dak wegklappen. Al rijdend, bij slentersnelheden. Vooraan blijkt dit bovendien een uitstekende cabrio te zijn. Hou je je aan legale snelheden dan is hij bijna altijd voldoende stil heb je nauwelijks last van tocht, zelfs zonder windscherm. Met het dak dicht valt ook het akoestische comfort al eerste op. De gesofisticeerde drielagige stoffen kap is bijna net zo stil als een goed geïsoleerd vast dak.