Het interieur kent nogal wat overeenkomsten met dat van de Pathfinder. Die laatste blinkt in z'n klasse niet uit, maar in het geval van de Navara is het een opsteker. Niet alleen zijn er uitrustinsmogelijkheden denkbaar die zelden in deze wagens terug te vinden zijn (zoals een volledig geïntegreerd GPS-systeem), ook is de vormgeving aantrekkelijk en de materiaalkeuze lovenswaardig. De indeling is zelfs praktisch. De middentunnel omvat een armsteun met dubbel opbergvak, de kaartenbakken zijn voldoende groot en er zijn zelfs bekerhouders. De achterbank biedt een minimum aan zitcomfort, bevat een armsteun en is eveneens opklapbaar. Eronder zijn verschillende opbergvakken die van een net voorzien zijn.

Hoewel het zitmeubilair bij een eerste aanschouw weinig geprofileert lijkt, biedt het voldoende comfort. De voorstoelen remmen de laterale bewegingen van de inzittenden voldoende voor zware ritten op terrein. Op het asfalt moesten we ons soms vasthouden aan de versnellingspook om niet te veel met het deurpaneel te verbroederen. De afleesbaarheid en de mogelijkheden van de instrumenten zijn puik. Echt uitzonderlijk is de demping van de motor- en rijgeluiden. Binnen dit segment-tenminste, verwacht geen berline-niveaus. De ergonomie omvat enkele positieve uitschieters, zoals een draaischakelaar voor inschakelen van de vierwielaandrijving, maar daarentegen zijn niet alle knopjes even goed bereikbaar.

Over een koffervolume kan je natuurlijk nauwelijks spreken en het is onnodig te zeggen dat de laadbak over voldoende capaciteit beschikt voor de wekelijkse supermarkt-run. Een optionele afdekking is evenwel noodzakelijk als je eender wat wil achterlaten. Belangrijker is evenwel het laadvermogen, dat de inzetbaarheid van dergelijke modellen als werkpaard bepaalt. En de Navara laadt op bevel goed 800kg. En niet te vergeten dat de Navara zich zelfs met die last nog door het terrein wil ploegen.