De Hyundai Santa Fe werd in het jaar 2000 over de Atlantische Oceaan gehaald en in Europa geïntroduceerd. Intussen werden er in België en Luxemburg samen al 20.000 aan de man gebracht. Het overgrote deel daarvan (93%) had een diesel onder de kap en werd enkel aan door middel van de voorwielen (65%) voortbewogen. Vooral dat laatste cijfer wijst naar een publiek dat de SUV uitsluitend op asfalt inzet. In 2004 werd het model nog discreet opgefrist, maar anno 2006 wordt het model na een eerder korte carrière door de tweede generatie opzij geschoven. De nieuweling laat zich opmerken door z’n fors opgeblazen koetswerk. In de lengte komt er 17cm bij (4,67m), de breedte neemt met 5cm toe (1,89m), de hoogte groeit met 2cm (1,73m) en de wielbasis wordt met 8cm uitgerekt (tot 2,7m). Zelfs een BMW X5 moet daarop wat millimeters prijsgeven, al zegt dat natuurlijk niet alles.

Onder de kap komt een herwerkte 2.7l V6 met 189pk -voortaan ook met een automaat verkrijgbaar- die in ons land slechts in marginale aantallen een eigenaar zal vinden, en een volledig nieuwe 2.2 CRDi dieselmotor. De benzine weet zich met een sprinttijd van 10 tellen en een top van 190km/u als snelste te laten catalogeren, maar de diesel weert zich aardig. De cijfers leren ons dat de 150pk en 335Nm sterke common-rail viercilinder (niet te verwarren met z’n twee deciliter kleinere broer die met 136 paarden de Sonata aandrijft) zich naar 100km/u rept in 11,3 seconden en in staat is 180km/u te halen. Tijdens de eerste kennismaking ontpopte de oliestoker zich vooral als een krachtbron die -ondanks z’n weinig beschamende cijfermateriaal- vooral een gezapige rijstijl genegen is. De verhoudingen van de handgeroerde vijfbak zijn zo gekozen dat vooral het koppel wordt aangesproken, wat bijna natuurlijk tot schakellui rijden leidt. De ophanging stelt zich vergevingsgezind op en hoewel de koets omwille van z’n omhang en hoogte bij het wijzigen van richting even zwaar aanvoelt, kan je het model niet veel rolneigingen toedichten en is het compromis algemeen te smaken. In z’n tweewielaangedreven versie neemt de zelfontbrander genoegen met 7,1l gemiddeld (gemengde cyclus). Met een ruim bemeten tankinhoud en wat zelfbeheersing kom je dus 1.000km ver.

De vierwielaangedreven versies maken gebruik van een elektromagnetische koppeling die bij wielspin de achtertrein inschakeld. Een oplossing die budgetvriendelijker is dan een permanente vierwielaandrijving (zowel de aandrijflijn, als de gevolgen voor het verbruik zijn minder), maar zoals bij al deze systemen is de bruikbaarheid beperkt tot bescheiden uitdagingen. De bodemvrijheid en de op- en afloophoeken zullen minder gauw de pret bederven dan de om grip smekende banden.

Het bij tijden plompe en barokke lijnenspel van de eerste Santa Fe verhulde z’n ingesteldheid op de smaak van de Amerikaanse consument niet. In feite ligt ook bij het nieuwe model het zwaartepunt nog steeds in het land van Uncle Sam. Toch leunen de veel elegantere, glooiende lijnen van de tweede telg dichter bij de smaak van de Europese consument aan. Het interieur neemt ook een flinke stap voorwaarts, en kan veeleer bekoren door z’n heldere lay-out, plaatsaanbod en gebruiksgemak dan dat we in de wolken zijn over de materiaalkeuze. Vooral de zichzelf kunstig door het dashboard zwiepende sierlijst mocht van een overtuigender motief voorzien zijn. Het plaatsaanbod is op de eerste twee zetelrijen zonder meer riant. Alle versies -er zijn vier uitrustingsniveaus voorzien- kunnen optioneel uitgerust worden met een derde zetelrij. Die klapt netjes in de vloer en is vooral geschikt voor kinderen. De kofferklep biedt toegang aan een in vijfpersoonsconfiguratie riante laadruimte. De inhoud ervan bedraagt 774l. Ook leuk; in de dakconsole zit een uitklapbaar spiegeltje waarmee de kroost op de achterbank in de gaten gehouden kan worden.

Het gamma bestaat uit de versies Comfort, Lounge, Colorado en Executive. Het basisniveau heeft al recht op zes airbags, manuele airco, getint glas en 17-duims lichtmetalen velgen. De Lounge doet er vooral ESP en automatische airco bovenop, terwijl de Executive voorzien is van velgen die een maat groter zijn, elektrisch verstelbare stoelen en een kanteldak. Enkel de Executive heeft standaard 4WD, op de eerder opgesomde uitrustingsniveaus is dat een optie. De Colorado is een buitenbeentje en enkel met voorwielaandrijving en de dieselmotor te krijgen, maar wel voorzien van het lederen interieur en de snelheidsregelaar die ook de Executive heeft. Dit jaar hoopt Hyundai nog 2.000 stuks te kunnen leveren. De prijs ging met ongeveer € 5.000 omhoog ten opzichte van de uittredende generatie. Er is nu een Santa Fé vanaf € 25.499. De Colorado -met dieselkrachtbron- moet Hyundai € 29.999 opleveren.