Aan wijlen de Demio was geen inspirerende lijn te vinden en in feite was de eerste generatie Mazda 2 geen haar beter, ook al beschikte dat model al over een vijfhoekig radiatorrooster. Deze 2 pakt wél uit met dynamische lijnen, vooral dan over de flanken. Daar wordt een sterk oplopende gordellijn ondersteund door niet één maar twee koetswerkplooien. En het blijft er niet bij. Z'n bolle achterste met kleine lichtunits ziet er gespierd uit en z'n spitse snuit lijkt de popelen om zich door de atmosfeer te sturen. Het is uiteraard geen sportwagen, maar voor een kleine vijfdeurs is de assertief golvende koets behoorlijk gewaagd. Omdat de glaspartij bij de 2 laag begint, heb je vanaf de bestuurderspost een beter diagonaal zicht. De (alweer!) overdreven grote buitenspiegels kunnen daardoor wat lager aan het koetswerk worden gehangen en daardoor staan ze voor één keer niet compleet in de weg. Dat de gordellijn achteraan fors klimt, is dan weer nadelig voor het zicht achteruit.

Compact is de 2 zeker. Mazda houdt het model netjes binnen het instapsegment. Sterker nog, met z'n totale lengte van 3,9m, is hij zelfs 4cm gekrompen. De wielbasis bleef evenwel gelijk op 2,49m. De breedte bedraagt net geen 1,7m en het kleintje tikt af op 1,48m in de hoogte. In onze herinnering werd tijdens de jongste jaren enkel de Nissan Micra korter dan z'n voorganger. Mazda wist wel een respectabel laadvolume te vrijwaren. Onder de bolle kofferklep, die netjes is voorzien van een handgreep tegen het bumperschild, kan je 250l bagage schikken. De laaddrempel hebben we al lager geweten, maar je moet toch iets over hebben voor een achterste à la Lopez. Je kan de asymmetrisch gedeelde achterbank ook onderuit halen. Dan heb je (tot tegen het dak) 787l stapelvolume.