Een paar jaar geleden was het schering en inslag: overheden allerhande vielen over elkaar heen om een verbod op de verkoop van verbrandingsmotoren aan te kondigen. Hoe radicaler en hoe sneller, hoe beter. Europa verbiedt ze uiteindelijk tegen 2035, al zijn er in de tekst evaluatiemomenten én achterpoortjes ingebouwd. Het Verenigd Koninkrijk zou nog beter doen. Daar zou de elektrische auto al in 2030 verplicht zijn. Maar dat wordt nu uitgesteld.

Vijf jaar uitstel, want sneller gaat gewoon niet

De Britse premier Rishi Sunak kondigde een uitstel van vijf jaar aan. De reden is eenvoudig: het gààt gewoon niet. “Zowel de consumenten als de laadinfrastructuur hebben meer tijd nodig voor de verandering” klinkt het. Tegelijk wil Engeland de eigen auto-industrie versterken. Die riskeert immers compleet afhankelijk te worden van de aanvoer van cruciale componenten en grondstoffen uit China.

Volgens cijfers uit een rapport van de Europese Unie van deze zomer controleert China 76 procent van alle grondstoffen die nodig zijn voor de productie van elektrische auto’s. Bovendien zijn er almaar sterkere signalen dat die natie haar auto-industrie met forse subsidies helpt om in Europa producten aan te bieden aan prijzen waar Europese automerken niet mee kunnen concurreren. De Europese commissie kondigde onlangs een uitgebreid onderzoek naar die praktijken aan.

Niet afhankelijk worden van China

Met de opmerking dat de Britse auto-industrie ‘niet afhankelijk mag worden van China’ en het aangekondigde uitstel van vijf jaar voor het verkoopsverbod op auto’s met een verbrandingsmotor, aligneert Engeland z’n beleid met dat van Europa. Automerken die reeds fors investeerden in elektrische producten reageren misnoegd op de beslissing. Zij hebben liever niet dat de consument de keuze krijgt uit verschillende aandrijfvormen. Ford, dat in Europa hoe langer hoe minder in de pap te brokken heeft maar veel hoop koestert voor elektrische modellen op basis van Volkswagen-techniek, reageerde misnoegd “We hebben drie elementen nodig van de Britse regering: ambitie, toewijding en consistentie”.